Column: klein maar fijn

Het is een heel kleine vijver: de totale marktwaarde van het micro-capsegment op de Amerikaanse beurs bedraagt slechts circa $309 mrd. Dat is ruim de helft van de beurswaarde van Apple van $556 mrd. Maar onder de kleinste aandelen zijn wel vaak de mooiste pareltjes te vinden. Dat komt onder andere doordat ze nauwelijks gevolgd worden door analisten en daardoor ook niet zo populair zijn. De slechte verhandelbaarheid weerhoudt institutionele beleggers er namelijk van om in dit segment van de markt te beleggen. Dit leidt tot een bepaalde onderwaardering, die op de lange termijn weer wordt ingelopen. Onderzoekers zien in de slechte liquiditeit en beperkte belangstelling van analisten een verklaring voor het zogeheten ‘small-cap-effect’. Dit is het fenomeen dat aandelen met een kleine beurswaarde op de lange termijn een hoger (voor risico gecorrigeerd) rendement boeken dan grote aandelen. Beleggers in micro-caps moeten echter wel over een sterke maag beschikken. Ze zijn nog wat risicovoller dan small-caps en daardoor erg volatiel. In een slechte beurs zullen micro-caps veel harder onderuit gaan dan het gemiddelde. Het zijn over het algemeen nog jonge bedrijven zonder track record, die afhankelijk zijn van een beperkt aantal producten, klanten en afzetmarkten. Grote bedrijven hebben doorgaans een veel betere risicospreiding en zijn zodoende minder kwetsbaar. Dit soort bedrijfsspecifieke risico’s kunnen beleggers echter mitigeren door te investeren in een breed mandje van micro-caps, via ETF’s of beleggingsfondsen. Omdat ze een andere risico-rendementsverhouding hebben dan large-caps bieden micro-caps bovendien diversificatievoordelen in een aandelenportefeuille.

Lees ook: Column: de nieuwe veilige haven

Het is een heel kleine vijver: de totale marktwaarde van het micro-capsegment op de Amerikaanse beurs bedraagt slechts circa $309 mrd. Dat is ruim de helft van de beurswaarde van Apple van $556 mrd.

Maar onder de kleinste aandelen zijn wel vaak de mooiste pareltjes te vinden. Dat komt onder andere doordat ze nauwelijks gevolgd worden door analisten en daardoor ook niet zo populair zijn. De slechte verhandelbaarheid weerhoudt institutionele beleggers er namelijk van om in dit segment van de markt te beleggen. Dit leidt tot een bepaalde onderwaardering, die op de lange termijn weer wordt ingelopen. Onderzoekers zien in de slechte liquiditeit en beperkte belangstelling van analisten een verklaring voor het zogeheten ‘small-cap-effect’. Dit is het fenomeen dat aandelen met een kleine beurswaarde op de lange termijn een hoger (voor risico gecorrigeerd) rendement boeken dan grote aandelen.

Beleggers in micro-caps moeten echter wel over een sterke maag beschikken. Ze zijn nog wat risicovoller dan small-caps en daardoor erg volatiel. In een slechte beurs zullen micro-caps veel harder onderuit gaan dan het gemiddelde. Het zijn over het algemeen nog jonge bedrijven zonder track record, die afhankelijk zijn van een beperkt aantal producten, klanten en afzetmarkten. Grote bedrijven hebben doorgaans een veel betere risicospreiding en zijn zodoende minder kwetsbaar.

Dit soort bedrijfsspecifieke risico’s kunnen beleggers echter mitigeren door te investeren in een breed mandje van micro-caps, via ETF’s of beleggingsfondsen. Omdat ze een andere risico-rendementsverhouding hebben dan large-caps bieden micro-caps bovendien diversificatievoordelen in een aandelenportefeuille.

Lees ook: Column: de nieuwe veilige haven