Feest voor staatsobligatiebezitters in VS weer voorbij
Die centrale banken toch. Deze niet-democratisch gekozen organen scheppen met hun extreme beleid steeds weer zekerheid. Hoe lang lukt dat nog?
Het feest voor de staatsobligatiebezitters in de VS is weer even voorbij. De tienjaarsrente daalde na het Britse referendum snel omdat de VS een veilige haven was. Ook is niet uitgesloten dat Japanners steeds meer in de Amerikaanse obligatiemarkt beleggen. Per slot van rekening valt er in het thuisland op de coupon niets te verdienen.
Maar nu de rook van de referendumuitslag is opgetrokken en in het VK de gouvernementele rust is teruggekeerd, is ook de functie als veilige haven van de Amerikaanse staatsschuld minder noodzakelijk. De tienjaarsstaatsrente stijgt daardoor (van 1,38% op dinsdag 5 juli via 1,51% de dinsdag erna, naar 1,58 op maandag 18 juli).
Zoals wij verwachtten in onze eerste reactie op de uitslag van het referendum heeft de verlaging van de kredietstatus van de Britse staatsschuld geen zichtbare invloed gehad op de rentestand in het VK. Die fluctueert al enkele weken rond de 0,8%. Van de Britse centrale bank werd gedacht dat zij in anticipatie op een verwachte economische dip naar aanleiding van de schrik bij het bedrijfsleven (minder investeringen in het VK nu dat uit de EU dreigt te stappen) haar officiële geldmarktrentetarief zou verlagen. Dat gebeurde echter niet. De bank acht het effect van zo'n maatregel te klein en bereidt maatregelen voor met een bazooka-effect. Die moeten de markten het vertrouwen van effectiviteit geven. Wellicht worden de maatregelen volgende maand wereldkundig gemaakt, nadat er nieuwe Britse macrocijfers bekend zijn geworden. Onze verwachting is dat het renteniveau in het VK dus nog wel wat omlaag kan.
Zelfs de rente op tienjaarsschuld van Italië is na het Britse referendum flink gedaald (van 1,55% op vrijdag 24 juni naar 1,25 op maandag 18 juli). De kapitaalmarkten maken zich dus geen zorgen over de slechte financiële toestand van de banken. Eerlijk is eerlijk, Italië heeft een dermate grote staatsschuld dat eventuele nieuwe staatssteun er nog wel bij kan. De ECB zal trouwens koste wat kost voorkomen dat de financiële onrust in Italië te groot wordt, met besmettingsgevaar voor de rest van Europa.
Die centrale banken toch. Deze niet-democratisch gekozen organen scheppen met hun extreme beleid steeds weer zekerheid. Hoe lang lukt dat nog?Lees ook: Column: de goudprijs kan alleen maar omhoog
Het feest voor de staatsobligatiebezitters in de VS is weer even voorbij. De tienjaarsrente daalde na het Britse referendum snel omdat de VS een veilige haven was. Ook is niet uitgesloten dat Japanners steeds meer in de Amerikaanse obligatiemarkt beleggen. Per slot van rekening valt er in het thuisland op de coupon niets te verdienen.
Maar nu de rook van de referendumuitslag is opgetrokken en in het VK de gouvernementele rust is teruggekeerd, is ook de functie als veilige haven van de Amerikaanse staatsschuld minder noodzakelijk. De tienjaarsstaatsrente stijgt daardoor (van 1,38% op dinsdag 5 juli via 1,51% de dinsdag erna, naar 1,58 op maandag 18 juli).
Zoals wij verwachtten in onze eerste reactie op de uitslag van het referendum heeft de verlaging van de kredietstatus van de Britse staatsschuld geen zichtbare invloed gehad op de rentestand in het VK. Die fluctueert al enkele weken rond de 0,8%. Van de Britse centrale bank werd gedacht dat zij in anticipatie op een verwachte economische dip naar aanleiding van de schrik bij het bedrijfsleven (minder investeringen in het VK nu dat uit de EU dreigt te stappen) haar officiële geldmarktrentetarief zou verlagen. Dat gebeurde echter niet. De bank acht het effect van zo’n maatregel te klein en bereidt maatregelen voor met een bazooka-effect. Die moeten de markten het vertrouwen van effectiviteit geven. Wellicht worden de maatregelen volgende maand wereldkundig gemaakt, nadat er nieuwe Britse macrocijfers bekend zijn geworden. Onze verwachting is dat het renteniveau in het VK dus nog wel wat omlaag kan.
Zelfs de rente op tienjaarsschuld van Italië is na het Britse referendum flink gedaald (van 1,55% op vrijdag 24 juni naar 1,25 op maandag 18 juli). De kapitaalmarkten maken zich dus geen zorgen over de slechte financiële toestand van de banken. Eerlijk is eerlijk, Italië heeft een dermate grote staatsschuld dat eventuele nieuwe staatssteun er nog wel bij kan. De ECB zal trouwens koste wat kost voorkomen dat de financiële onrust in Italië te groot wordt, met besmettingsgevaar voor de rest van Europa.
Die centrale banken toch. Deze niet-democratisch gekozen organen scheppen met hun extreme beleid steeds weer zekerheid. Hoe lang lukt dat nog?