Column: De nieuwe veilige haven

Voor veel beleggers hebben opkomende markten de afgelopen jaren hun glans verloren. Tussen 2000 en 2010 schoten de koersen van de beurzen in onder meer China, Brazilië, India en Rusland nog met honderden procenten omhoog. De laatste jaren blijven veel landen echter achter bij de koersbewegingen in de ontwikkelde wereld, als gevolg van het afkoelende groeitempo in China en door dalende prijzen van de grondstoffen die Brazilië en Rusland uitvoeren. Het snelle groeitempo van het vorige decennium komt niet meer terug, maar verschillende opkomende markten staan er beter voor dan een groot deel van de ontwikkelde wereld. Dat laatste gebied lijkt relatief gevoelig voor nieuwe tegenvallers, zoals de Brexit en de Italiaanse bankencrisis. Daar komt bij dat het steeds minder voor de hand ligt om alle opkomende markten over één kam te scheren. De economie van India is bijvoorbeeld behoorlijk intern gericht, in Brazilië ligt de focus nu vooral op het aanpakken van corruptie terwijl een economie als Polen meer gevoelig is voor wat er in Europa en Rusland gebeurt. Bovendien kunnen de verwachtingen voor de economische groei van veel van dit soort landen opwaarts bijgesteld worden door economische hervormingen die ze doorvoeren. Door de afnemende onderlinge correlatie, de relatief goede vooruitzichten en de beperkte impact van grote crises schuiven verschillende vermogensbeheerders opkomende markten al naar voren als de nieuwe veilige havens. Het is enigszins naïef om te denken dat een nieuwe dreun voor de financiële markten niet hard doordreunt op de beurzen in Shanghai, Mumbai, Moskou en Sao Paulo. Maar op basis van de relatief lage waardering en de superieure groeivooruitzichten kan het geen kwaad om de weging in opkomende markten nu wat op te schroeven.

Lees ook: Nieuwe beleggingsmix: opkomend en duurzaam

Voor veel beleggers hebben opkomende markten de afgelopen jaren hun glans verloren. Tussen 2000 en 2010 schoten de koersen van de beurzen in onder meer China, Brazilië, India en Rusland nog met honderden procenten omhoog. De laatste jaren blijven veel landen echter achter bij de koersbewegingen in de ontwikkelde wereld, als gevolg van het afkoelende groeitempo in China en door dalende prijzen van de grondstoffen die Brazilië en Rusland uitvoeren.

Het snelle groeitempo van het vorige decennium komt niet meer terug, maar verschillende opkomende markten staan er beter voor dan een groot deel van de ontwikkelde wereld. Dat laatste gebied lijkt relatief gevoelig voor nieuwe tegenvallers, zoals de Brexit en de Italiaanse bankencrisis. Daar komt bij dat het steeds minder voor de hand ligt om alle opkomende markten over één kam te scheren. De economie van India is bijvoorbeeld behoorlijk intern gericht, in Brazilië ligt de focus nu vooral op het aanpakken van corruptie terwijl een economie als Polen meer gevoelig is voor wat er in Europa en Rusland gebeurt. Bovendien kunnen de verwachtingen voor de economische groei van veel van dit soort landen opwaarts bijgesteld worden door economische hervormingen die ze doorvoeren.

Door de afnemende onderlinge correlatie, de relatief goede vooruitzichten en de beperkte impact van grote crises schuiven verschillende vermogensbeheerders opkomende markten al naar voren als de nieuwe veilige havens. Het is enigszins naïef om te denken dat een nieuwe dreun voor de financiële markten niet hard doordreunt op de beurzen in Shanghai, Mumbai, Moskou en Sao Paulo. Maar op basis van de relatief lage waardering en de superieure groeivooruitzichten kan het geen kwaad om de weging in opkomende markten nu wat op te schroeven.

Lees ook: Nieuwe beleggingsmix: opkomend en duurzaam