Cash is King
Bijna 90% van de bedrijven uit de S&P500-index heeft de cijfers gepubliceerd en zoals gebruikelijk heeft 65-70% de gemiddelde analistenverwachting overtroffen. Soms was er enige sturing, of mogelijk zelfs manipulatie, nodig om aan de verwachtingen te voldoen. Volgens de financieel bestuurders van Amerikaanse bedrijven is dit schering en inslag – uiteraard niet bij hun bedrijf – zo blijkt uit onderzoek van drie Amerikaanse economen dat recent in het vakblad Financial Analysts Journal werd gepubliceerd.
Een van de belangrijkste waarschuwingssignalen dat een bedrijf zijn winsten manipuleert is wanneer winst en cashflow langdurig uit elkaar lopen
De economen stuurden enquêtes naar bijna 400 financieel topbestuurders en interviewden twaalf van hen in persoon. Volgens deze bestuurders stelt één op de vijf bedrijven de cijfers niet correct voor. Dat hoeft niet per se onwettig te zijn. Een van de ondervraagde bestuurders gaf een voorbeeld uit zijn eigen praktijk. Hij liet zien hoe een legale wijziging in de boekhoudkundige verwerking van de variabele beloning van het management de winstcijfers iets verbeterde. Deze aanpassing bracht de winst per aandeel op het niveau waarop de analisten hadden gerekend zonder dat zij nu precies konden achterhalen hoe hun winstverwachting zo fraai werd waargemaakt.
Het viel de ondervraagde financieel bestuurders op dat analisten veel aandacht besteden aan de verlies- en winstrekening en de balans, maar veel minder aan het cashflowoverzicht. Dat is opmerkelijk, op zijn zachtst gezegd. Een van de belangrijkste waarschuwingssignalen dat een bedrijf zijn winsten manipuleert is wanneer winst en cashflow langdurig uit elkaar lopen, stellen de financieel topbestuurders terecht. Het negeren van het cashflowoverzicht is een doodzonde. Cash, niet de door financieel topbestuurder en/of account gestuurde winstcijfers, is immers ‘king’.
Bijna 90% van de bedrijven uit de S&P500-index heeft de cijfers gepubliceerd en zoals gebruikelijk heeft 65-70% de gemiddelde analistenverwachting overtroffen. Soms was er enige sturing, of mogelijk zelfs manipulatie, nodig om aan de verwachtingen te voldoen. Volgens de financieel bestuurders van Amerikaanse bedrijven is dit schering en inslag – uiteraard niet bij hun bedrijf – zo blijkt uit onderzoek van drie Amerikaanse economen dat recent in het vakblad Financial Analysts Journal werd gepubliceerd.
Een van de belangrijkste waarschuwingssignalen dat een bedrijf zijn winsten manipuleert is wanneer winst en cashflow langdurig uit elkaar lopen
De economen stuurden enquêtes naar bijna 400 financieel topbestuurders en interviewden twaalf van hen in persoon. Volgens deze bestuurders stelt één op de vijf bedrijven de cijfers niet correct voor. Dat hoeft niet per se onwettig te zijn. Een van de ondervraagde bestuurders gaf een voorbeeld uit zijn eigen praktijk. Hij liet zien hoe een legale wijziging in de boekhoudkundige verwerking van de variabele beloning van het management de winstcijfers iets verbeterde. Deze aanpassing bracht de winst per aandeel op het niveau waarop de analisten hadden gerekend zonder dat zij nu precies konden achterhalen hoe hun winstverwachting zo fraai werd waargemaakt.
Het viel de ondervraagde financieel bestuurders op dat analisten veel aandacht besteden aan de verlies- en winstrekening en de balans, maar veel minder aan het cashflowoverzicht. Dat is opmerkelijk, op zijn zachtst gezegd. Een van de belangrijkste waarschuwingssignalen dat een bedrijf zijn winsten manipuleert is wanneer winst en cashflow langdurig uit elkaar lopen, stellen de financieel topbestuurders terecht. Het negeren van het cashflowoverzicht is een doodzonde. Cash, niet de door financieel topbestuurder en/of account gestuurde winstcijfers, is immers ‘king’.
Verder lezen?
Stephen Hendriks
Stephen Hendriks (1970) werkt sinds 1998 voor Beleggers Belangen. Na een studie Economie met specialisaties Macro-Economie en Financiering wilde hij de beleggerswereld in. Zijn keuze viel op Beleggers Belangen, een platform waar hij in volledige onafhankelijkheid zijn analyses zou kunnen schrijven. Stephen begon als redacteur, en is sinds 2001 adjunct-hoofdredacteur. Hij richt zich bij Beleggers Belangen vooral op assetallocatie en beleggingsstrategie. Zijn kennis op deze terreinen zet hij niet alleen in bij het beheer van verschillende portefeuilles, maar ook bij de door hem opgezette rubriek Beurs & Economie. Stephen is beheerder van de Pensioenportefeuille en beheert samen met Karel Mercx de Defensieve portefeuille. Ook maakt hij deel uit van het team dat de ETF-portefeuille beheert. Daarnaast schrijft hij sinds eind jaren ’90 over de sectoren Farmacie en Nutsbedrijven en is hij specialist op het terrein van bedrijfsobligaties. Zijn boekenkast is gevuld met alles wat maar met beleggen te maken heeft, van de klassiekers tot financieel-historische en kwantitatieve werken.