Monetaire kogel is door de kerk

Er is geen twijfel meer mogelijk over de vraag óf de ECB aan QE zal beginnen, het enige onbekende is wanneer, voor hoe lang en met hoeveel geld. Deze conclusie is gerechtvaardigd omdat na de maandvergadering van de bank aan vier cruciale voorwaarden voldaan is.

In de eerste plaats is de inflatiedoelstelling nu nog enkele lichtjaren extra verder weg komen te liggen voor de ECB. Door de fors gedaalde olieprijs hebben de economen van de bank de inflatieverwachtingen voor 2015 en 2016 behoorlijk omlaag bijgesteld, naar respectievelijk 0,7 en 1,3 procent. En daar de volle daling van de olieprijs nog niet eens bij! De ECB mikt op iets onder de 2 procent.

In de tweede plaats ziet het er sterk naar uit dat de economische groei, zelfs als alles meezit, de komende jaren laag zal blijven. Ook dit is niet wat de ECB goed nieuws vindt.

In de derde plaats is er sprake van een brede steun voor QE-beleid in de eurozone. Het enige wat nog onzeker was, is hoeveel waarde die ruime meerderheid hecht aan saamhorigheid en consensusvorming binnen het bestuur.

Inmiddels weten we hoeveel: 0, en dat is het vierde element: de tegenstanders van QE zijn een tandeloze tijger. “Wij hoeven geen unanimiteit te hebben” antwoordde Mario Draghi op een vraag erover. Dus het vermeende tegenstribbelen van de president van de Bundesbank Jens Weidmann en volgens geruchten nog enkele bestuursleden onder wie de Nederlander Klaas Knot, is vooral leuk voor de kranten. ‘Vermeende,’ omdat Draghi ook zei dat het ECB-bestuur wel degelijk unaniem vindt dat QE moet beginnen wanneer dat nodig is. Nu is dat ‘wanneer nodig’ natuurlijk zeer subjectief, maar als Draghi niet jokt, is iedereen in dat bestuur in principe niet tégen QE.

Januari? 50/50

Blijft over de vraag ‘wanneer’. Draghi zei daarover dat het ECB-bestuur ‘vroeg in 2015’ zal nagaan of QE nodig is. Vanaf 2015 vergadert het ECB-bestuur niet meer elke maand maar 8 keer per jaar. De eerstvolgende vergadering over monetair beleid, na die in januari, is in maart. Dus in principe geldt dat er een 50/50 kans is dat QE in januari of maart van start gaat.

Steeds meer begin ik me af te vragen of dat slecht zal zijn voor de euro. Normaliter zou het antwoord volmondig ‘ja’ moeten zijn. De euro wordt daardoor écht onaantrekkelijk voor beleggers, zeker omdat niet lang daarna de Fed, volgens veel beleggers, zal beginnen met renteverhogingen. Maar drie zaken spelen in mijn hoofd op basis waarvan ik me dat toch afvraag.

• Ten eerste zal QE door de ECB voor werkelijk niemand een verrassing zijn: de bank heeft het van de daken geschreeuwd gedurende een lange tijd. Dus het verrassingselement zal er nagenoeg niet zijn. Juist omdat de ECB al heel lang sterk hint op de ECB is EUR/USD afgelopen weken en maanden gezakt.
• Ten tweede moet ik nog zien of de Fed inderdaad medio volgend jaar de rente gaat verhogen. Het laatste wat de bank wil, is riskeren dat het economisch herstel erdoor stokt, met andere woorden de Fed wil 300 procent zeker zijn dat de Amerikaanse economie renteverhogingen – meervoud omdat áls de Fed eraan begint het niet een eenmalig iets zal zijn – aankan.
• Ten derde: de euro wordt wel aantrekkelijk als onderdeel van een carry-trade als de Fed wél begint met renteverhogingen. Euro lenen en beleggen in de VS kan een aardig rendement opleveren.

Short- en callposities

Ik positioneer me dan ook voor zowel een daling als een stijging van EUR/USD met de kanttekening dat op de korte termijn short gaan op EUR/USD domineert en naarmate de horizon langer wordt, call posities dominanter worden.

• Zie ook: 'Never fight the ECB'

Foto: MPDO1605

Er is geen twijfel meer mogelijk over de vraag óf de ECB aan QE zal beginnen, het enige onbekende is wanneer, voor hoe lang en met hoeveel geld. Deze conclusie is gerechtvaardigd omdat na de maandvergadering van de bank aan vier cruciale voorwaarden voldaan is.

In de eerste plaats is de inflatiedoelstelling nu nog enkele lichtjaren extra verder weg komen te liggen voor de ECB. Door de fors gedaalde olieprijs hebben de economen van de bank de inflatieverwachtingen voor 2015 en 2016 behoorlijk omlaag bijgesteld, naar respectievelijk 0,7 en 1,3 procent. En daar de volle daling van de olieprijs nog niet eens bij! De ECB mikt op iets onder de 2 procent.

In de tweede plaats ziet het er sterk naar uit dat de economische groei, zelfs als alles meezit, de komende jaren laag zal blijven. Ook dit is niet wat de ECB goed nieuws vindt.

In de derde plaats is er sprake van een brede steun voor QE-beleid in de eurozone. Het enige wat nog onzeker was, is hoeveel waarde die ruime meerderheid hecht aan saamhorigheid en consensusvorming binnen het bestuur.

Inmiddels weten we hoeveel: 0, en dat is het vierde element: de tegenstanders van QE zijn een tandeloze tijger. “Wij hoeven geen unanimiteit te hebben” antwoordde Mario Draghi op een vraag erover. Dus het vermeende tegenstribbelen van de president van de Bundesbank Jens Weidmann en volgens geruchten nog enkele bestuursleden onder wie de Nederlander Klaas Knot, is vooral leuk voor de kranten. ‘Vermeende,’ omdat Draghi ook zei dat het ECB-bestuur wel degelijk unaniem vindt dat QE moet beginnen wanneer dat nodig is. Nu is dat ‘wanneer nodig’ natuurlijk zeer subjectief, maar als Draghi niet jokt, is iedereen in dat bestuur in principe niet tégen QE.

Januari? 50/50

Blijft over de vraag ‘wanneer’. Draghi zei daarover dat het ECB-bestuur ‘vroeg in 2015’ zal nagaan of QE nodig is. Vanaf 2015 vergadert het ECB-bestuur niet meer elke maand maar 8 keer per jaar. De eerstvolgende vergadering over monetair beleid, na die in januari, is in maart. Dus in principe geldt dat er een 50/50 kans is dat QE in januari of maart van start gaat.

Steeds meer begin ik me af te vragen of dat slecht zal zijn voor de euro. Normaliter zou het antwoord volmondig ‘ja’ moeten zijn. De euro wordt daardoor écht onaantrekkelijk voor beleggers, zeker omdat niet lang daarna de Fed, volgens veel beleggers, zal beginnen met renteverhogingen. Maar drie zaken spelen in mijn hoofd op basis waarvan ik me dat toch afvraag.

• Ten eerste zal QE door de ECB voor werkelijk niemand een verrassing zijn: de bank heeft het van de daken geschreeuwd gedurende een lange tijd. Dus het verrassingselement zal er nagenoeg niet zijn. Juist omdat de ECB al heel lang sterk hint op de ECB is EUR/USD afgelopen weken en maanden gezakt.
• Ten tweede moet ik nog zien of de Fed inderdaad medio volgend jaar de rente gaat verhogen. Het laatste wat de bank wil, is riskeren dat het economisch herstel erdoor stokt, met andere woorden de Fed wil 300 procent zeker zijn dat de Amerikaanse economie renteverhogingen – meervoud omdat áls de Fed eraan begint het niet een eenmalig iets zal zijn – aankan.
• Ten derde: de euro wordt wel aantrekkelijk als onderdeel van een carry-trade als de Fed wél begint met renteverhogingen. Euro lenen en beleggen in de VS kan een aardig rendement opleveren.

Short- en callposities

Ik positioneer me dan ook voor zowel een daling als een stijging van EUR/USD met de kanttekening dat op de korte termijn short gaan op EUR/USD domineert en naarmate de horizon langer wordt, call posities dominanter worden.

• Zie ook: 'Never fight the ECB'

Foto: MPDO1605