Stijgende EUR/USD is niet houdbaar
Een sterkere euro ten opzichte van de dollar is wel het laatste wat de eurolanden en de ECB kunnen gebruiken. Bankpresident Draghi zal er alles aan doen om de euro weer omlaag te praten.
“In de kwetsbare lidstaten van de Europese Unie zal de economische groei in de komende kwartalen voornamelijk drijven op de export.” Deze zin komt uit het 180-pagina’s tellende rapport over de economie in de EU, ook wel de voorjaarsvoorspelling van de Europese Commissie genoemd.
De afgelopen dagen hebben we gezien hoe kwetsbaar het economisch herstel in de EU is. Zoals gezegd drijft dat herstel voor een belangrijk deel op de export. Een sterkere euro is dan het laatste wat de eurolanden kunnen gebruiken op het moment. En dat is wprecies wat ze krijgen. EUR/USD bereikte net geen 1,40 deze week.
EUR/USD stijgt omdat de economische groei in de eurozone aantrekt. Enerzijds door export maar ook door een voorzichtig oplevende binnenlandse consumptie. Hoe dan ook, dat herstel is voldoende reden om optimistischer te zijn over de toekomst. Het is ook een reden om de kans op een nog ruimer monetair beleid door de ECB, bijvoorbeeld in de vorm van een Europese quantitative easing, veel lager in te schatten dan tot voor kort het geval is geweest. Vanaf hier wordt het lastig, om niet te zeggen bizar.
Herstel in gevaar
Die lagere kans op een Europese QE is op zijn beurt een sterke wind in de rug van de euro. Het probleem is alleen dat door dat sterker worden van de euro, het economisch herstel – wat dus de basis is voor die sterkere euro – in gevaar komt. Immers, nog steeds drijft het economisch herstel op de export, zeker in de kwetsbare landen. Dat zegt de Europese Commissie zelf.
En omdat het herstel in gevaar komt, neemt de kans toe dat de ECB... een ruimer monetair beleid zal moeten voeren! Zeker omdat een sterke euro onder meer betekent dat, na enige tijd, de import van de eurozone goedkoper kan worden. Dat is iets waardoor de inflatie in de muntunie verder kan zakken, richting deflatie. Deflatie is het laatste wat de ECB echter wil en de bank zal dat koste wat kost voorkomen.
In mijn ogen is het dan ook niet de vraag óf, maar wanneer EUR/USD weer omlaag tuimelt, minstens richting 1,38-1,37. Bij 1,30 kraakt het al in veel eurozone-economieën, bij een lange periode van EUR/USD op 1,40 kunnen alle rooskleurige scenario’s de prullenbak in.
Verbaal ingrijpen
De ECB zal niet meteen deze week de rente gaan verlagen of QE aankondigen, dat zou ook een beetje raar zijn gezien dat aantrekkende herstel, maar ik denk dat Draghi (en zijn collega’s uit het bestuur) zich deze week en komende weken een slag in de rondte zullen werken om de euro verbaal omlaag te brengen. Niet voor niets zei Mario Draghi vorige maand al dat de wisselkoers van de euro ‘een in toenemende mate belangrijke factor’ is. Vertaald uit het centraal bankiers betekent dat ‘de koers willen we een andere kant op zien gaan’. Pas als dat verbaal ingrijpen – in alle Europese talen waarschijnlijk – niet of mondjesmaat lukt, komt het QE-beleid om de hoek kijken.
Herstel of geen herstel, het ECB-beleid lijkt maar één kant op te kunnen voorlopig. En dat is níet richting een krapper beleid. Grote kans dat dat ongunstig uitpakt voor de euro, zeker aangezien de Fed juist het monetaire beleid minder krap maakt.
- Zie ook: 'ECB moet ingrijpen'
“In de kwetsbare lidstaten van de Europese Unie zal de economische groei in de komende kwartalen voornamelijk drijven op de export.” Deze zin komt uit het 180-pagina’s tellende rapport over de economie in de EU, ook wel de voorjaarsvoorspelling van de Europese Commissie genoemd.
De afgelopen dagen hebben we gezien hoe kwetsbaar het economisch herstel in de EU is. Zoals gezegd drijft dat herstel voor een belangrijk deel op de export. Een sterkere euro is dan het laatste wat de eurolanden kunnen gebruiken op het moment. En dat is wprecies wat ze krijgen. EUR/USD bereikte net geen 1,40 deze week.
EUR/USD stijgt omdat de economische groei in de eurozone aantrekt. Enerzijds door export maar ook door een voorzichtig oplevende binnenlandse consumptie. Hoe dan ook, dat herstel is voldoende reden om optimistischer te zijn over de toekomst. Het is ook een reden om de kans op een nog ruimer monetair beleid door de ECB, bijvoorbeeld in de vorm van een Europese quantitative easing, veel lager in te schatten dan tot voor kort het geval is geweest. Vanaf hier wordt het lastig, om niet te zeggen bizar.
Herstel in gevaar
Die lagere kans op een Europese QE is op zijn beurt een sterke wind in de rug van de euro. Het probleem is alleen dat door dat sterker worden van de euro, het economisch herstel – wat dus de basis is voor die sterkere euro – in gevaar komt. Immers, nog steeds drijft het economisch herstel op de export, zeker in de kwetsbare landen. Dat zegt de Europese Commissie zelf.
En omdat het herstel in gevaar komt, neemt de kans toe dat de ECB… een ruimer monetair beleid zal moeten voeren! Zeker omdat een sterke euro onder meer betekent dat, na enige tijd, de import van de eurozone goedkoper kan worden. Dat is iets waardoor de inflatie in de muntunie verder kan zakken, richting deflatie. Deflatie is het laatste wat de ECB echter wil en de bank zal dat koste wat kost voorkomen.
In mijn ogen is het dan ook niet de vraag óf, maar wanneer EUR/USD weer omlaag tuimelt, minstens richting 1,38-1,37. Bij 1,30 kraakt het al in veel eurozone-economieën, bij een lange periode van EUR/USD op 1,40 kunnen alle rooskleurige scenario’s de prullenbak in.
Verbaal ingrijpen
De ECB zal niet meteen deze week de rente gaan verlagen of QE aankondigen, dat zou ook een beetje raar zijn gezien dat aantrekkende herstel, maar ik denk dat Draghi (en zijn collega’s uit het bestuur) zich deze week en komende weken een slag in de rondte zullen werken om de euro verbaal omlaag te brengen. Niet voor niets zei Mario Draghi vorige maand al dat de wisselkoers van de euro ‘een in toenemende mate belangrijke factor’ is. Vertaald uit het centraal bankiers betekent dat ‘de koers willen we een andere kant op zien gaan’. Pas als dat verbaal ingrijpen – in alle Europese talen waarschijnlijk – niet of mondjesmaat lukt, komt het QE-beleid om de hoek kijken.
Herstel of geen herstel, het ECB-beleid lijkt maar één kant op te kunnen voorlopig. En dat is níet richting een krapper beleid. Grote kans dat dat ongunstig uitpakt voor de euro, zeker aangezien de Fed juist het monetaire beleid minder krap maakt.
- Zie ook: 'ECB moet ingrijpen'