Aandelen versus obligaties: ‘the battle’ (2)

In mijn column van 11 december beschreef ik hoe de lang verwachte grote rotatie van obligaties naar aandelen in 2013 eindelijk zijn intrede deed. We hadden overigens de ‘tapering’ nodig om hem echt in gang te zetten. De vraag is of de grote rotatie volgend jaar zich verder voortzet ofwel dat aandelen verder gaan stijgen.

De conclusie op 11 december was dat aandelen de voorkeur hebben (of beter gezegd overwogen mogen worden in de portefeuille). Een van de redenen hiervoor is dat aandelen momenteel meer ‘yield’ (dividendrendement) genereren dan obligaties (effectieve rente). De meeste obligatiecategorieën geven te weinig rendement om het vermogen na inflatie en eventuele belastingen wat betreft koopkracht op peil te houden.

Maar er werd op 11 december eveneens opgemerkt dat aandelen in Europa en de VS, vooral in de laatste maanden, wel erg hard zijn gestegen en dat een correctie (binnen een stijgende trend) op de loer ligt. Het relatieve 200-daags rendement van aandelen versus obligaties toont bijvoorbeeld aan dat aandelen te hard zijn opgelopen ten opzichte van obligaties. De maakt een tijdelijke herstel van obligaties versus aandelen een realistisch scenario.

Verder is het zo dat Amerikaanse adviseurs extreem bullish zijn op aandelen. Zie onderstaande grafiek. De rode lijn geeft aan hoeveel bulls er vis-à-vis de bears zijn. De ratio is nu 4, ofwel er staan vier optimisten tegenover 1 pessimist. Een dergelijk hoge ratio is meestal een contra-indicator: in het verleden corrigeerden de aandelenmarkten vaak al als de ratio rond de 2/2,5 lag.

Wat in het verlengde hiervan meespeelt is de lage volatiliteit. De VIX, die de impliciete volatiliteit meet van de opties op de S&P500, staat extreem laag. Dat betekent dat optiehandelaren weinig risico’s in de opties inprijzen, ofwel dat ook zij optimistisch zijn over de risico’s in de markt. Maar de volatiliteit heeft eveneens de neiging steeds van lage naar hoge niveaus te bewegen en vice versa. We hebben nu al bijna twee jaar lang erg lage beweeglijkheid. Dat komt niet vaak voor.

Verder is het noemenswaardig dat volgend jaar het zogenaamde mid-term election year is van de Amerikaanse presidentiële cyclus. Dat jaar is meestal (in kwantitatieve zin) niet het allerbeste jaar uit de cyclus. De blauwe lijn geeft het gemiddelde beursjaar van het mid-term election year weer, de grijze lijn het gemiddelde beursjaar (over periode 1950-nu). Vooral de eerste negen maanden van een mid-term election year zijn gemiddeld genomen niet al te goed.

Hoewel aandelen dus in principe de voorkeur genieten boven obligaties is het volgend jaar nog geen gelopen race, in de zin dat aandelen alleen maar (verder) zullen stijgen en obligaties alleen maar zullen dalen. Markten bewegen zich altijd van de ene extreem naar de andere. Dat er ergens volgend jaar een correctie komt in aandelen lijkt waarschijnlijk. Maar echte beleggers houden ze dan vast of kopen bij. Wie in obligaties moet of wil blijven beleggen, kiest bij voorkeur een opportunistische (actieve) beleggingswijze. Zie ook deze column. 

Harry Geels is econoom en directeur Research en partner bij T&E Inmaxxa Vermogensbeheer in Utrecht (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) (www.tradersclub.nl) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.

In mijn column van 11 december beschreef ik hoe de lang verwachte grote rotatie van obligaties naar aandelen in 2013 eindelijk zijn intrede deed. We hadden overigens de ‘tapering’ nodig om hem echt in gang te zetten. De vraag is of de grote rotatie volgend jaar zich verder voortzet ofwel dat aandelen verder gaan stijgen.

De conclusie op 11 december was dat aandelen de voorkeur hebben (of beter gezegd overwogen mogen worden in de portefeuille). Een van de redenen hiervoor is dat aandelen momenteel meer ‘yield’ (dividendrendement) genereren dan obligaties (effectieve rente). De meeste obligatiecategorieën geven te weinig rendement om het vermogen na inflatie en eventuele belastingen wat betreft koopkracht op peil te houden.

Maar er werd op 11 december eveneens opgemerkt dat aandelen in Europa en de VS, vooral in de laatste maanden, wel erg hard zijn gestegen en dat een correctie (binnen een stijgende trend) op de loer ligt. Het relatieve 200-daags rendement van aandelen versus obligaties toont bijvoorbeeld aan dat aandelen te hard zijn opgelopen ten opzichte van obligaties. De maakt een tijdelijke herstel van obligaties versus aandelen een realistisch scenario.

Verder is het zo dat Amerikaanse adviseurs extreem bullish zijn op aandelen. Zie onderstaande grafiek. De rode lijn geeft aan hoeveel bulls er vis-à-vis de bears zijn. De ratio is nu 4, ofwel er staan vier optimisten tegenover 1 pessimist. Een dergelijk hoge ratio is meestal een contra-indicator: in het verleden corrigeerden de aandelenmarkten vaak al als de ratio rond de 2/2,5 lag.

Wat in het verlengde hiervan meespeelt is de lage volatiliteit. De VIX, die de impliciete volatiliteit meet van de opties op de S&P500, staat extreem laag. Dat betekent dat optiehandelaren weinig risico’s in de opties inprijzen, ofwel dat ook zij optimistisch zijn over de risico’s in de markt. Maar de volatiliteit heeft eveneens de neiging steeds van lage naar hoge niveaus te bewegen en vice versa. We hebben nu al bijna twee jaar lang erg lage beweeglijkheid. Dat komt niet vaak voor.

Verder is het noemenswaardig dat volgend jaar het zogenaamde mid-term election year is van de Amerikaanse presidentiële cyclus. Dat jaar is meestal (in kwantitatieve zin) niet het allerbeste jaar uit de cyclus. De blauwe lijn geeft het gemiddelde beursjaar van het mid-term election year weer, de grijze lijn het gemiddelde beursjaar (over periode 1950-nu). Vooral de eerste negen maanden van een mid-term election year zijn gemiddeld genomen niet al te goed.

Hoewel aandelen dus in principe de voorkeur genieten boven obligaties is het volgend jaar nog geen gelopen race, in de zin dat aandelen alleen maar (verder) zullen stijgen en obligaties alleen maar zullen dalen. Markten bewegen zich altijd van de ene extreem naar de andere. Dat er ergens volgend jaar een correctie komt in aandelen lijkt waarschijnlijk. Maar echte beleggers houden ze dan vast of kopen bij. Wie in obligaties moet of wil blijven beleggen, kiest bij voorkeur een opportunistische (actieve) beleggingswijze. Zie ook deze column. 

Harry Geels is econoom en directeur Research en partner bij T&E Inmaxxa Vermogensbeheer in Utrecht (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) (www.tradersclub.nl) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.