Updates

Aandelen Nederland

HAL Trust

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Ebusco

Advies
houden
Aandelen Internationaal

Home Depot

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

Corbion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Aalberts

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

L'Oréal

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

LVMH

Advies
houden
Aandelen Internationaal

PayPal

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Pharming

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Basic-Fit

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Heijmans

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Kendrion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

CTP

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

Bayer

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

CMcom

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Universal Music Group

Advies
houden
Aandelen Nederland

Aegon

Advies
houden
Aandelen Nederland

NN Group

Advies
kopen
Aandelen Nederland

ASR

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

AB Inbev

Advies
houden
Aandelen Nederland

SBM Offshore

Advies
kopen

Updates

Aandelen Nederland

HAL Trust

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Ebusco

Advies
houden
Aandelen Internationaal

Home Depot

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

Corbion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Aalberts

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

L'Oréal

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

LVMH

Advies
houden
Aandelen Internationaal

PayPal

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Pharming

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Basic-Fit

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Heijmans

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Kendrion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

CTP

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

Bayer

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

CMcom

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Universal Music Group

Advies
houden
Aandelen Nederland

Aegon

Advies
houden
Aandelen Nederland

NN Group

Advies
kopen
Aandelen Nederland

ASR

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

AB Inbev

Advies
houden
Aandelen Nederland

SBM Offshore

Advies
kopen
Opinie Ivan Snurer, 19 nov 2012 09:35

Volgend jaar is de crisis voorbij

0 0 Leestijd ongeveer

De financiële markten zijn opnieuw in de ban van de eurocrisis en het Amerikaanse begrotingsakkoord. De eurocrisis is in feite een verzamelnaam van economische problemen waarvoor de oplossing per land verschilt. Het economische herstel komt echter uit de VS waar de crisis vijf jaar geleden begon.

De term eurocrisis is eigenlijk een verzamelnaam voor de drie grootste economische problemen van de eurozone: de Europese schuldencrisis, de bankencrisis en het geval Griekenland. Europese schuldencrisis De facto is de Europese schuldencrisis een oud zeer. Het is een bekend gegeven dat het merendeel van de lidstaten van de Europese Unie gebukt gaat onder een enorme schuldenberg. Niet voor niets werden in 1991 in het zogeheten Verdrag van Maastricht afspraken gemaakt ten aanzien van het maximale begrotingstekort en de maximale overheidsschuld. In feite werd toen al de basis gelegd voor Europese begrotingsafspraken. De roep om een begrotingsunie is dan ook oude wijn in nieuwe zakken. Bankencrisis De bankencrisis is een gevolg van de kredietcrisis in de Verenigde Staten. Na het knappen van de internetzeepbel verlaagde de Federal Reserve de rente tot 1 procent. De woningmarkt floreerde en banken verkochten hypotheken met zeer lage beginrentes, waarvan het niveau gekoppeld was aan de hoogte van de basisrente. Door deze ontwikkeling bleven de prijzen stijgen en kochten ook Amerikanen met een laag inkomen, die normaal gesproken niet voor een lening aanmerking kwamen, een huis. Het was voor hen niet moeilijk om aan kapitaal te komen, de hypotheekverstrekkers verkochten de leningen direct door. Hierdoor maakte het hen niet uit of ontleners in de toekomst de rentelasten wel konden dragen. Om een lang verhaal kort te maken, toen de rente begon te stijgen, konden veel Amerikanen hun hypotheek niet meer aflossen, waren de onderliggende leningen plots niets meer waard, kelderde de waarde van de herverpakte leningen en kwamen banken in de problemen omdat zij ook in hypotheekobligaties hadden belegd. Overladen met slechte kredieten, hadden zij dringen nood aan vers kapitaal. Geen normaal denken mens die het aandurft om daarin te investeren, met als gevolg dat overheden moesten bijspringen. Hierdoor liepen de staatsschulden hard op. In Zuid-Europa ontspoorden zij. Griekenland Het dreigende faillissement van Griekenland drijft een wig tussen in de politieke eenheid van de EU en het Internationaal Monetair Fonds. Het land kampt met een groot begrotingstekort en torst een enorm overheidstekort. Dit kwam in oktober 2009 aan het licht. Toen een nieuwe Griekse regering aantrad, onthulde de minister van Financiën dat zijn voorgangers stelselmatig, met de hulp van de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs, valse cijfers over het Griekse begrotingstekort hadden gepresenteerd. Door middel van zware bezuinigingen en hervormingen moet de regering in Athene orde op zaken stellen, met als gevolg dat de economie middenin een diepe recessie zit. De Europese ministers van Financiën prijzen de inspanningen en de plannen van de Griekse regering. Ze zijn echter niet bereid om op te draaien voor de extrakosten van het gezamenlijke voorstel van Athene en de IMF. Ze hebben er geen probleem mee dat Griekenland twee jaar uitstel krijgt, maar de rekening mag niet bij hen worden neergelegd. Anderzijds mag je ook wel stellen dat een Grieks rampscenario nu wel in de financiële markten verrekend is. De meeste beleggers zijn de problemen spuugzat. Het effect van dramatisch slecht nieuws over Griekenland zal dan ook beperkt blijven. Crisis met einde Het lijkt erop dat de geldhonger van Griekenland onverzadigbaar is, maar zonder een nieuwe schuldherschikking komt het land de problemen niet te boven. De EU en het IMF moeten de Grieken wel dwingen om de overheid sterk af te slanken. Om te vermijden dat de bezuinigingen een maat voor niets zijn geweest, moeten de EU en het IMF zijn inspanningen primair richten op economische groei; niet op een snelle afbouw van het begrotingstekort. Er wacht de Europese belastingbetaler sowieso een rekening voor het Griekse verblijf in de eurozone. Of dat nu voortgezet wordt of niet. De toetreding van Griekenland was een politieke keuze. Toen al rezen twijfels over de gepresenteerde begrotingscijfers. Griekenland verdient een geloofwaardige toekomst binnen de Europese muntunie. De bankencrisis raakte Ierland, Portugal en Spanje erg hard. Na het instorten van de huizenmarkt viel Anglo Irish Bank om. Een complete bankencrisis voltrok zich en Ierland klopte bij de EU en het IMF aan voor steun. Inmiddels vertoont de Ierse economie duidelijke tekenen van herstel. De Spaanse economie zit nog altijd in een moeilijke overgangsfase. Spanje leefde door de vastgoedbubbel jaren boven zijn stand. Hoewel de regering nog geen noodsteun heeft aangevraagd, verzocht het wel om steun om de bankencrisis op te lossen. Spaanse banken kampen met acute financiële problemen als gevolg van slechte hypotheekleningen uit het verleden. Maar ondanks alle onheilsberichten, boekt Spanje opnieuw een handelsoverschot. Dat wil zeggen dat export aantrekt, een teken dat het land opnieuw competitief is. Ook Portugese export trekt aan. Op zich valt het met de Europese schuldencrisis ook wel mee. De VS kampen immers met een begrotingstekort van 8 procent, een overheidsschuld van ruim 100 procent. Daarenboven zijn zij de belangrijkste veroorzaker van de bankencrisis, maar dat terzijde. Terug naar Europa Italië heeft weliswaar een staatsschuld van 123,5 procent, maar het begrotingstekort bedraagt maar 2 procent. Ook sleutelt de regering in Rome aan de arbeidsmarkt. Het zorgenkind van Europa is niet Italië, noch Griekenland, maar Frankrijk. De regering in Parijs beseft dat het iets moet doen aan het begrotingstekort en aan de concurrentiekracht. Het land wordt almaar minder competitief. De export daalt, net als in Nederland. Hoe dramatisch dit ook klinkt, tien jaar geleden was Duitsland de zieke man van Europa en overschreed Berlijn het toegelaten begrotingstekort. Dat was voor de regering het signaal om de arbeidsmarkt te hervormen. Het duurde echter tot 2006 vooraleer de economie zou verbeteren. Nu zijn zij dé sterkhouder. Het probleem met de begroting, met de staatsschuld moet land per land worden aangepakt, ook qua concurrentiekracht. Back to the USA De Amerikaanse economie is tot nader order de motor van de wereldeconomie. Al enige tijd worden de financiële markten gegijzeld door de patstelling rond het begrotingsakkoord, maar sinds de presidentsverkiezingen streven de Democraten (meerderheid in de Senaat) en de Republikeinen (Huis van Afgevaardigden) een akkoord na. Wel moet worden gevreesd dat het een tussenoplossing zal zijn. Tegelijk wil geen van beide partijen het land in een recessie storten. President Obama wil bovendien ook niet herinnerd worden als de man die het begrotingsakkoord niet kon ontmijnen. De Democraat wil dolgraag de geschiedenisboeken ingaan als de president die de VS uit een diepe recessie leidde. De markten zijn hier duidelijk te pessimistisch. Zodra de onzekerheid hieromtrent verdwijnt, slaken beleggers een zucht van verlichting, gaat de Amerikaanse consument weer lenen en komen ook de economieën in de eurozone terug op adem. @IvanSnurer

De term eurocrisis is eigenlijk een verzamelnaam voor de drie grootste economische problemen van de eurozone: de Europese schuldencrisis, de bankencrisis en het geval Griekenland.

Europese schuldencrisis

De facto is de Europese schuldencrisis een oud zeer. Het is een bekend gegeven dat het merendeel van de lidstaten van de Europese Unie gebukt gaat onder een enorme schuldenberg. Niet voor niets werden in 1991 in het zogeheten Verdrag van Maastricht afspraken gemaakt ten aanzien van het maximale begrotingstekort en de maximale overheidsschuld. In feite werd toen al de basis gelegd voor Europese begrotingsafspraken. De roep om een begrotingsunie is dan ook oude wijn in nieuwe zakken.

Bankencrisis

De bankencrisis is een gevolg van de kredietcrisis in de Verenigde Staten. Na het knappen van de internetzeepbel verlaagde de Federal Reserve de rente tot 1 procent. De woningmarkt floreerde en banken verkochten hypotheken met zeer lage beginrentes, waarvan het niveau gekoppeld was aan de hoogte van de basisrente. Door deze ontwikkeling bleven de prijzen stijgen en kochten ook Amerikanen met een laag inkomen, die normaal gesproken niet voor een lening aanmerking kwamen, een huis. Het was voor hen niet moeilijk om aan kapitaal te komen, de hypotheekverstrekkers verkochten de leningen direct door. Hierdoor maakte het hen niet uit of ontleners in de toekomst de rentelasten wel konden dragen.

Om een lang verhaal kort te maken, toen de rente begon te stijgen, konden veel Amerikanen hun hypotheek niet meer aflossen, waren de onderliggende leningen plots niets meer waard, kelderde de waarde van de herverpakte leningen en kwamen banken in de problemen omdat zij ook in hypotheekobligaties hadden belegd. Overladen met slechte kredieten, hadden zij dringen nood aan vers kapitaal. Geen normaal denken mens die het aandurft om daarin te investeren, met als gevolg dat overheden moesten bijspringen. Hierdoor liepen de staatsschulden hard op. In Zuid-Europa ontspoorden zij.

Griekenland

Het dreigende faillissement van Griekenland drijft een wig tussen in de politieke eenheid van de EU en het Internationaal Monetair Fonds. Het land kampt met een groot begrotingstekort en torst een enorm overheidstekort. Dit kwam in oktober 2009 aan het licht. Toen een nieuwe Griekse regering aantrad, onthulde de minister van Financiën dat zijn voorgangers stelselmatig, met de hulp van de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs, valse cijfers over het Griekse begrotingstekort hadden gepresenteerd. Door middel van zware bezuinigingen en hervormingen moet de regering in Athene orde op zaken stellen, met als gevolg dat de economie middenin een diepe recessie zit.

De Europese ministers van Financiën prijzen de inspanningen en de plannen van de Griekse regering. Ze zijn echter niet bereid om op te draaien voor de extrakosten van het gezamenlijke voorstel van Athene en de IMF. Ze hebben er geen probleem mee dat Griekenland twee jaar uitstel krijgt, maar de rekening mag niet bij hen worden neergelegd. Anderzijds mag je ook wel stellen dat een Grieks rampscenario nu wel in de financiële markten verrekend is. De meeste beleggers zijn de problemen spuugzat. Het effect van dramatisch slecht nieuws over Griekenland zal dan ook beperkt blijven.

Crisis met einde

Het lijkt erop dat de geldhonger van Griekenland onverzadigbaar is, maar zonder een nieuwe schuldherschikking komt het land de problemen niet te boven. De EU en het IMF moeten de Grieken wel dwingen om de overheid sterk af te slanken. Om te vermijden dat de bezuinigingen een maat voor niets zijn geweest, moeten de EU en het IMF zijn inspanningen primair richten op economische groei; niet op een snelle afbouw van het begrotingstekort. Er wacht de Europese belastingbetaler sowieso een rekening voor het Griekse verblijf in de eurozone. Of dat nu voortgezet wordt of niet. De toetreding van Griekenland was een politieke keuze. Toen al rezen twijfels over de gepresenteerde begrotingscijfers. Griekenland verdient een geloofwaardige toekomst binnen de Europese muntunie.

De bankencrisis raakte Ierland, Portugal en Spanje erg hard. Na het instorten van de huizenmarkt viel Anglo Irish Bank om. Een complete bankencrisis voltrok zich en Ierland klopte bij de EU en het IMF aan voor steun. Inmiddels vertoont de Ierse economie duidelijke tekenen van herstel. De Spaanse economie zit nog altijd in een moeilijke overgangsfase. Spanje leefde door de vastgoedbubbel jaren boven zijn stand. Hoewel de regering nog geen noodsteun heeft aangevraagd, verzocht het wel om steun om de bankencrisis op te lossen. Spaanse banken kampen met acute financiële problemen als gevolg van slechte hypotheekleningen uit het verleden. Maar ondanks alle onheilsberichten, boekt Spanje opnieuw een handelsoverschot. Dat wil zeggen dat export aantrekt, een teken dat het land opnieuw competitief is. Ook Portugese export trekt aan.

Op zich valt het met de Europese schuldencrisis ook wel mee. De VS kampen immers met een begrotingstekort van 8 procent, een overheidsschuld van ruim 100 procent. Daarenboven zijn zij de belangrijkste veroorzaker van de bankencrisis, maar dat terzijde.

Terug naar Europa

Italië heeft weliswaar een staatsschuld van 123,5 procent, maar het begrotingstekort bedraagt maar 2 procent. Ook sleutelt de regering in Rome aan de arbeidsmarkt. Het zorgenkind van Europa is niet Italië, noch Griekenland, maar Frankrijk. De regering in Parijs beseft dat het iets moet doen aan het begrotingstekort en aan de concurrentiekracht. Het land wordt almaar minder competitief. De export daalt, net als in Nederland. Hoe dramatisch dit ook klinkt, tien jaar geleden was Duitsland de zieke man van Europa en overschreed Berlijn het toegelaten begrotingstekort. Dat was voor de regering het signaal om de arbeidsmarkt te hervormen. Het duurde echter tot 2006 vooraleer de economie zou verbeteren. Nu zijn zij dé sterkhouder. Het probleem met de begroting, met de staatsschuld moet land per land worden aangepakt, ook qua concurrentiekracht.

Back to the USA

De Amerikaanse economie is tot nader order de motor van de wereldeconomie. Al enige tijd worden de financiële markten gegijzeld door de patstelling rond het begrotingsakkoord, maar sinds de presidentsverkiezingen streven de Democraten (meerderheid in de Senaat) en de Republikeinen (Huis van Afgevaardigden) een akkoord na. Wel moet worden gevreesd dat het een tussenoplossing zal zijn. Tegelijk wil geen van beide partijen het land in een recessie storten. President Obama wil bovendien ook niet herinnerd worden als de man die het begrotingsakkoord niet kon ontmijnen. De Democraat wil dolgraag de geschiedenisboeken ingaan als de president die de VS uit een diepe recessie leidde. De markten zijn hier duidelijk te pessimistisch. Zodra de onzekerheid hieromtrent verdwijnt, slaken beleggers een zucht van verlichting, gaat de Amerikaanse consument weer lenen en komen ook de economieën in de eurozone terug op adem.

@IvanSnurer