Vijf jaar later

De huidige crisis vindt zijn oorsprong in de Verenigde Staten. De Amerikaanse huizenprijzen stegen vanaf het jaar 2000 spectaculair, met als gevolg een zeepbel op de markt voor particulier vastgoed.

Na het knappen van de internetzeepbel verlaagde de Federal Reserve het rentetarief tot één procent, waardoor lenen erg goedkoop was. De hypotheekmarkt floreerde en banken lanceerden hypotheken met zeer lage beginrentes, waarvan het niveau gekoppeld was aan de hoogte van de basisrente.

Door deze ontwikkeling bleven de huizenprijzen stijgen en konden ook Amerikanen met een laag inkomen, die normaal gesproken niet voor een lening in aanmerking kwamen, een huis kopen. Het was voor hen niet moeilijk om aan kapitaal te komen, de hypotheekverstrekkers verkochten de leningen direct door. Hierdoor maakte het hen niet uit of ontleners in de toekomst de rentelasten zouden kunnen dragen.

Tot 2006 was er geen vuiltje aan de lucht. Totdat er een einde aan de economische groei kwam. Steeds meer Amerikaanse huizenbezitters met een laag inkomen raakten in de problemen. De basisrente was inmiddels opgelopen tot 5,25 procent, waardoor zij problemen kregen met de vervolgrente. Tot medio 2007 verkochten zij simpelweg hun huis als zij de rente niet meer konden betalen, maar die mogelijkheid viel weg toen de huizenprijzen begonnen te dalen. Partijen die de hypotheken hadden opgekocht, kwamen hierdoor zelf in de problemen. Daar de huizenbezitters hun hypotheek niet meer konden aflossen, waren de onderliggende leningen niets meer waard en kelderde de waarde van de herverpakte leningen. Het probleem verergerde doordat onbekend was wie hoeveel van deze producten in bezit had. Die onzekerheid veroorzaakte een vertrouwenscrisis en banken leenden geen geld meer aan elkaar.

De hypotheekcrisis muteerde in september 2008 in een bankencrisis toen bleek dat banken ook in hypotheekobligaties hadden belegd. Overladen met slechte kredieten, hadden zij dringend nood aan vers kapitaal. Geen normaal denkend mens die het aandurfde om daarin te investeren, met als gevolg dat overheden moesten bijspringen. Hierdoor liepen de staatsschulden hard op, in Zuid-Europa ontspoorden zij. De rest van het verhaal is bekend, genoegzaam bekend.

Winnaars en verliezers

In zijn totaliteit realiseerden over de periode juli 2007-juni 2012 slechts 56 fondsen uit de €uro STOXX winst. 265 leden er verlies, waarvan er 152 sterker daalden dan de index, die in die vijf jaar vrijwel halveerde. Op jaarbasis bedraagt het verlies van de €uro STOXX twaalf procent, maar dat terzijde.

De lijst met de vijf grootste stijgers van de voorbije vijf jaar telt met ASML een Nederlands fonds. In de regel vinden analisten het aandeel nog steeds koopwaardig. Hetgeen niet van Hermes International of van Kone gezegd kan worden. Het gemiddelde analistenadvies voor de Franse producent van luxegoederen luidt verkopen en dat van de Finse industriële onderneming die zich toelegt op het liften en roltrappen houden. De top vijf wordt volgemaakt met Inditex en Südzucker. Door de bank genomen hanteren analisten voor het Spaanse modebedrijf en de Duitse van oudsher suikerraffinaderij een kopenadvies.

Onderaan de lijst figureren drie financiële waarden, een technologiebedrijf en een warenhuisketen. Aangezien de voorbije jaren onder de financiële crisis gebukt gingen, is de presentie van de Ierse financiële groepen Allied Irish Bank en Permanent TSB en de Belgische restbank Dexia geen grote verrassing, maar de aanwezigheid van Arcandor en Q-Cells is des te opmerkelijker. Arcandor is een Duitse warenhuisketen dat in 2009 failliet ging en Q-Cells is de Duitse fabrikant van zonnepanelen dat recent een gerechtelijk akkoord heeft aangevraagd, warempel twee bedrijven uit het veilig gewaande Duitsland.

Kanshebbers en missers

De vijf aandelen die analisten nu tot de kanshebbers rekenen, komen met uitzondering van het Franse Valeo uitsluitend uit Italië en Spanje. Twee landen die nu negatief in de schijnwerpers van de financiële markten staan. De lijst met toekomstige missers wordt gedomineerd door Spaanse bedrijven, maar voert ook Hermes International op, de absolute koploper van de voorbije vijf jaar.

De kans dat de kanshebbers en missers over vijf jaar daadwerkelijk de winnaars en verliezers zijn is klein. Analisten kleven in de regel aan hun beleggingsadviezen een looptijd van twaalf maanden en een horizon van vijf jaar zit daar mijlenver boven.

De huidige crisis vindt zijn oorsprong in de Verenigde Staten. De Amerikaanse huizenprijzen stegen vanaf het jaar 2000 spectaculair, met als gevolg een zeepbel op de markt voor particulier vastgoed.

Na het knappen van de internetzeepbel verlaagde de Federal Reserve het rentetarief tot één procent, waardoor lenen erg goedkoop was. De hypotheekmarkt floreerde en banken lanceerden hypotheken met zeer lage beginrentes, waarvan het niveau gekoppeld was aan de hoogte van de basisrente.

Door deze ontwikkeling bleven de huizenprijzen stijgen en konden ook Amerikanen met een laag inkomen, die normaal gesproken niet voor een lening in aanmerking kwamen, een huis kopen. Het was voor hen niet moeilijk om aan kapitaal te komen, de hypotheekverstrekkers verkochten de leningen direct door. Hierdoor maakte het hen niet uit of ontleners in de toekomst de rentelasten zouden kunnen dragen.

Tot 2006 was er geen vuiltje aan de lucht. Totdat er een einde aan de economische groei kwam. Steeds meer Amerikaanse huizenbezitters met een laag inkomen raakten in de problemen. De basisrente was inmiddels opgelopen tot 5,25 procent, waardoor zij problemen kregen met de vervolgrente. Tot medio 2007 verkochten zij simpelweg hun huis als zij de rente niet meer konden betalen, maar die mogelijkheid viel weg toen de huizenprijzen begonnen te dalen. Partijen die de hypotheken hadden opgekocht, kwamen hierdoor zelf in de problemen. Daar de huizenbezitters hun hypotheek niet meer konden aflossen, waren de onderliggende leningen niets meer waard en kelderde de waarde van de herverpakte leningen. Het probleem verergerde doordat onbekend was wie hoeveel van deze producten in bezit had. Die onzekerheid veroorzaakte een vertrouwenscrisis en banken leenden geen geld meer aan elkaar.

De hypotheekcrisis muteerde in september 2008 in een bankencrisis toen bleek dat banken ook in hypotheekobligaties hadden belegd. Overladen met slechte kredieten, hadden zij dringend nood aan vers kapitaal. Geen normaal denkend mens die het aandurfde om daarin te investeren, met als gevolg dat overheden moesten bijspringen. Hierdoor liepen de staatsschulden hard op, in Zuid-Europa ontspoorden zij. De rest van het verhaal is bekend, genoegzaam bekend.

Winnaars en verliezers

In zijn totaliteit realiseerden over de periode juli 2007-juni 2012 slechts 56 fondsen uit de €uro STOXX winst. 265 leden er verlies, waarvan er 152 sterker daalden dan de index, die in die vijf jaar vrijwel halveerde. Op jaarbasis bedraagt het verlies van de €uro STOXX twaalf procent, maar dat terzijde.

De lijst met de vijf grootste stijgers van de voorbije vijf jaar telt met ASML een Nederlands fonds. In de regel vinden analisten het aandeel nog steeds koopwaardig. Hetgeen niet van Hermes International of van Kone gezegd kan worden. Het gemiddelde analistenadvies voor de Franse producent van luxegoederen luidt verkopen en dat van de Finse industriële onderneming die zich toelegt op het liften en roltrappen houden. De top vijf wordt volgemaakt met Inditex en Südzucker. Door de bank genomen hanteren analisten voor het Spaanse modebedrijf en de Duitse van oudsher suikerraffinaderij een kopenadvies.

Onderaan de lijst figureren drie financiële waarden, een technologiebedrijf en een warenhuisketen. Aangezien de voorbije jaren onder de financiële crisis gebukt gingen, is de presentie van de Ierse financiële groepen Allied Irish Bank en Permanent TSB en de Belgische restbank Dexia geen grote verrassing, maar de aanwezigheid van Arcandor en Q-Cells is des te opmerkelijker. Arcandor is een Duitse warenhuisketen dat in 2009 failliet ging en Q-Cells is de Duitse fabrikant van zonnepanelen dat recent een gerechtelijk akkoord heeft aangevraagd, warempel twee bedrijven uit het veilig gewaande Duitsland.

Kanshebbers en missers

De vijf aandelen die analisten nu tot de kanshebbers rekenen, komen met uitzondering van het Franse Valeo uitsluitend uit Italië en Spanje. Twee landen die nu negatief in de schijnwerpers van de financiële markten staan. De lijst met toekomstige missers wordt gedomineerd door Spaanse bedrijven, maar voert ook Hermes International op, de absolute koploper van de voorbije vijf jaar.

De kans dat de kanshebbers en missers over vijf jaar daadwerkelijk de winnaars en verliezers zijn is klein. Analisten kleven in de regel aan hun beleggingsadviezen een looptijd van twaalf maanden en een horizon van vijf jaar zit daar mijlenver boven.