Updates

Aandelen Nederland

Ebusco

Advies
houden
Aandelen Internationaal

Home Depot

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

Corbion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Aalberts

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

L'Oréal

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

LVMH

Advies
houden
Aandelen Internationaal

PayPal

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Pharming

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Basic-Fit

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Heijmans

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Kendrion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

CTP

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

Bayer

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

CMcom

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Universal Music Group

Advies
houden
Aandelen Nederland

Aegon

Advies
houden
Aandelen Nederland

NN Group

Advies
kopen
Aandelen Nederland

ASR

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

AB Inbev

Advies
houden
Aandelen Nederland

SBM Offshore

Advies
kopen

Updates

Aandelen Nederland

Ebusco

Advies
houden
Aandelen Internationaal

Home Depot

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

Corbion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Aalberts

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

L'Oréal

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

LVMH

Advies
houden
Aandelen Internationaal

PayPal

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Pharming

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Basic-Fit

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Heijmans

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Kendrion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

CTP

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

Bayer

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

CMcom

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Universal Music Group

Advies
houden
Aandelen Nederland

Aegon

Advies
houden
Aandelen Nederland

NN Group

Advies
kopen
Aandelen Nederland

ASR

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

AB Inbev

Advies
houden
Aandelen Nederland

SBM Offshore

Advies
kopen
Opinie Edin Mujagic, 2 jul 2012 10:29

Party like it’s 1979

0 0 Leestijd ongeveer

In Europa krijgt niemand volledig zijn zin. Dat is nou eenmaal hoe Europa werkt, elke ontmoeting levert een compromis op. Zo bezien is de uitkomst van de alweer negentiende eurotop niets bijzonders. Maar...

Gezien de grote problemen waarmee de eurozone te maken heeft, is de ruimte voor een compromis veel kleiner dan eerder. Anders gezegd, de kans is heel klein dat iedereen er tevreden mee kan zijn.

Zo komen de kleine landen er bijvoorbeeld maar bekaaid vanaf. Zij waren niets meer dan een decorstuk. Het ging om de Italiaanse en Spaanse chantage met Duitsland dat voor het blok werd gezet en Frankrijk dat hoegenaamd alles goed probeerde te laten aflopen, maar stiekem de Spanjaarden en de Italianen steunde en in zijn vuistje lachte toen Duitsland overstag moest gaan.

De kleine landen konden weinig anders doen dan de uitkomst van dit steekspel der groten af te wachten. Niet alleen voor Mark Rutte, maar ook voor zijn collega’s uit de andere kleine eurolanden geldt dat zij huiswaarts kunnen met het gevoel: wat deed ik daar. Ongetwijfeld zullen ze zich in allerlei bochten wringen om het beeld te creëren dat zij er iets te zeggen hadden, maar echt overtuigd dat iemand ze zal geloven, dat zullen ze niet zijn.

Toen ik de uitkomsten van de top hoorde, moest ik onmiddellijk denken aan 1979. In dat jaar werd het EMS, het Europese Monetaire Stelsel, opgericht. Het was het begin van de internalisering van een vurige wens van Frankrijk en Italië, namelijk Duitsland en de Bundesbank in een soort (semi-)automatisch interventiemechanisme dwingen. Toen ging het om de koers van de franc en de lira te steunen, nu gaat het over banken en landen overeind te houden met geld uit Frankfurt en het noorden. Het doel is verschoven (en omvangrijker geworden!) maar het middel niet.

Rekening houdend met de uitkomsten én de (monetaire en economische) geschiedenis van Europa, is mijn conclusie dat de zwakke eurolanden alle reden hebben voor een feestje (en niet alleen omdat ze 3 van de beste 4 teams leverden op het EK). Het heeft even geduurd, maar 33 jaar later hebben Italië en Frankrijk eindelijk wat ze sinds 1979 willen.
 

Gezien de grote problemen waarmee de eurozone te maken heeft, is de ruimte voor een compromis veel kleiner dan eerder. Anders gezegd, de kans is heel klein dat iedereen er tevreden mee kan zijn.

Zo komen de kleine landen er bijvoorbeeld maar bekaaid vanaf. Zij waren niets meer dan een decorstuk. Het ging om de Italiaanse en Spaanse chantage met Duitsland dat voor het blok werd gezet en Frankrijk dat hoegenaamd alles goed probeerde te laten aflopen, maar stiekem de Spanjaarden en de Italianen steunde en in zijn vuistje lachte toen Duitsland overstag moest gaan.

De kleine landen konden weinig anders doen dan de uitkomst van dit steekspel der groten af te wachten. Niet alleen voor Mark Rutte, maar ook voor zijn collega’s uit de andere kleine eurolanden geldt dat zij huiswaarts kunnen met het gevoel: wat deed ik daar. Ongetwijfeld zullen ze zich in allerlei bochten wringen om het beeld te creëren dat zij er iets te zeggen hadden, maar echt overtuigd dat iemand ze zal geloven, dat zullen ze niet zijn.

Toen ik de uitkomsten van de top hoorde, moest ik onmiddellijk denken aan 1979. In dat jaar werd het EMS, het Europese Monetaire Stelsel, opgericht. Het was het begin van de internalisering van een vurige wens van Frankrijk en Italië, namelijk Duitsland en de Bundesbank in een soort (semi-)automatisch interventiemechanisme dwingen. Toen ging het om de koers van de franc en de lira te steunen, nu gaat het over banken en landen overeind te houden met geld uit Frankfurt en het noorden. Het doel is verschoven (en omvangrijker geworden!) maar het middel niet.

Rekening houdend met de uitkomsten én de (monetaire en economische) geschiedenis van Europa, is mijn conclusie dat de zwakke eurolanden alle reden hebben voor een feestje (en niet alleen omdat ze 3 van de beste 4 teams leverden op het EK). Het heeft even geduurd, maar 33 jaar later hebben Italië en Frankrijk eindelijk wat ze sinds 1979 willen.