2012 is voor de euro niet al te goed begonnen. De gemeenschappelijke munt verloor in de eerste dagen van dit jaar enkele centen ten opzichte van de dollar.

De euro is ontegenzeggelijk te vinden in de hoek waar de klappen vallen.

Dat zou je op het eerste gezicht niet zeggen na een blik op de lange termijn grafiek van EUR/USD. Met een koers van ca. 1,27 is de koers van EUR/USD nog lichtjaren verwijderd van het all time low rond 81 cent, bereikt in de eerste jaren van de munt.

Wenden we onze blik af van EUR/USD, dan zien we echter duidelijk dat de euro behoorlijk verzwakt.

Ten opzichte van de Australische dollar bijvoorbeeld stond de euro nog nooit zo laag als tegenwoordig. Ook ten opzichte van de yen flirt de koers met het laagste niveau ooit. Ook ten opzichte van de Zweedse krona of de Canadese dollar verliest de euro terrein.

Vandaar dat de effectieve koers van de euro ten opzichte van de munten van de 20 belangrijkste handelspartners, iets onder de 100 punten (het gaat om een index) noteert. Dat is het laagste niveau sinds de zomer van 2002.

Gezien de stand van zaken volgens die, veel betere, maatstaf is de euro in mijn ogen wonderbaarlijk sterk. Ik verbaas me al heel lang, en zeker na de zomer van 2011, over de kracht van de euro.

De omstandigheden waren er namelijk naar dat flirten met het all time low ten opzichte van de dollar, iets boven 0,80, niet verbazingwekkend was geweest. Het voortbestaan van de euro was hét onderwerp van discussie en de kans op het uiteenvallen van de eurozone nam zeker in de tweede helft van het jaar enorm toe.

De laatste maanden van 2011 werd duidelijk dat de eurozone alleen door een wonder een recessie zou weten te vermijden in 2012 (waar de Amerikaanse economie naar het uitziet dat lot bespaard zal blijven) en dat de Europese Centrale Bank een almaar ruimer beleid aan het voeren is. En toch, de koers van EUR/USD op de laatste handelsdag van 2011 was niet eens de laagste koers van het jaar.

Volgens mij vertelt de markt beleggers iets, namelijk dat de dollar net zo goed zeer grote problemen kent. Uiteraard is hét probleem van de euro, het voortbestaan ervan, het meest belangrijk en bepalend.

2012 Is volgens vriend en vijand het erop-of-eronder jaar voor de gemeenschappelijke munt. Dit jaar moeten de Europese leiders óf de crisis daadwerkelijk stevig aanpakken óf de crisis dreigt de doodsteek te zijn voor het grootste monetaire experiment in de geschiedenis.

Als ze erin slagen de structurele weeffouten van de muntunie te herstellen

- ik ben optimist wat dat betreft - dan kan dit jaar dat meest belangrijke en bepalende probleem van de radarschermen verdwijnen.

Dán komt de focus per definitie op de ´normale´ factoren te liggen, zoals de schulden, rente en inflatievooruitzichten. De euro scoort dan ineens veel beter dan de dollar.

Het begrotingstekort in de VS is veel hoger dan het gemiddelde tekort in de eurozone. Ook de Amerikaanse staatsschuld is hoger dan de gemiddelde schuld in de eurozone. Bovendien doen álle eurolanden er alles aan de tekorten en schulden te verlagen, de Amerikanen niet of nauwelijks.

De Fed voert een zeer beleid dat zeer inflatoir kan, en in mijn ogen zal, zijn de komende jaren. Voor de ECB geldt dat veel minder.

De Amerikaanse economische groei, feitelijk en structureel, ligt iets hoger. Maar als een onderdeel van het herstel van de weeffouten van de muntunie in Europa ook economische hervormingen zijn, kan dat goed zijn voor de feitelijke en structurele groei de komende jaren.

Vandaar dat de titel van dit stuk geen typo is. Als de eurozone de crisis aanpakt dan is een koers van EUR/USD van 2,00 in mijn ogen veel waarschijnlijker op den duur dan daling van EUR/USD naar pariteit of onder de laagste stand ooit.

Edin Mujagic is monetair- en macro-econoom, publicist en promovendus aan de Universiteit van Tilburg. Hij is de auteur van het boek 'Tien jaar euro: biografie van een jonge wereldmunt' dat vorig jaar is verschenen en van Het Inflatiespook, dat begin oktober is uitgekomen. Ook richtte hij www.inflatieblog.nl op.

De euro is ontegenzeggelijk te vinden in de hoek waar de klappen
vallen.

Dat zou je op het eerste gezicht niet zeggen na een blik op de
lange termijn grafiek van EUR/USD. Met een koers van ca. 1,27 is de
koers van EUR/USD nog lichtjaren verwijderd van het all time low
rond 81 cent, bereikt in de eerste jaren van de munt.

Wenden we onze blik af van EUR/USD, dan zien we echter duidelijk
dat de euro behoorlijk verzwakt.

Ten opzichte van de Australische dollar bijvoorbeeld stond de
euro nog nooit zo laag als tegenwoordig. Ook ten opzichte van de
yen flirt de koers met het laagste niveau ooit. Ook ten opzichte
van de Zweedse krona of de Canadese dollar verliest de euro
terrein.

Vandaar dat de effectieve koers van de euro ten opzichte van de
munten van de 20 belangrijkste handelspartners, iets onder de 100
punten (het gaat om een index) noteert. Dat is het laagste niveau
sinds de zomer van 2002.

Gezien de stand van zaken volgens die, veel betere, maatstaf is
de euro in mijn ogen wonderbaarlijk sterk. Ik verbaas me al heel
lang, en zeker na de zomer van 2011, over de kracht van de
euro.

De omstandigheden waren er namelijk naar dat flirten met het all
time low ten opzichte van de dollar, iets boven 0,80, niet
verbazingwekkend was geweest. Het voortbestaan van de euro was hét
onderwerp van discussie en de kans op het uiteenvallen van de
eurozone nam zeker in de tweede helft van het jaar enorm
toe.

De laatste maanden van 2011 werd duidelijk dat de eurozone
alleen door een wonder een recessie zou weten te vermijden in 2012
(waar de Amerikaanse economie naar het uitziet dat lot bespaard zal
blijven) en dat de Europese Centrale Bank een almaar ruimer beleid
aan het voeren is. En toch, de koers van EUR/USD op de laatste
handelsdag van 2011 was niet eens de laagste koers van het
jaar.

Volgens mij vertelt de markt beleggers iets, namelijk dat de
dollar net zo goed zeer grote problemen kent. Uiteraard is hét
probleem van de euro, het voortbestaan ervan, het meest belangrijk
en bepalend.

2012 Is volgens vriend en vijand het erop-of-eronder jaar voor
de gemeenschappelijke munt. Dit jaar moeten de Europese leiders óf
de crisis daadwerkelijk stevig aanpakken óf de crisis dreigt de
doodsteek te zijn voor het grootste monetaire experiment in de
geschiedenis.

Als ze erin slagen de structurele weeffouten van de muntunie te
herstellen

– ik ben optimist wat dat betreft – dan kan dit jaar dat meest
belangrijke en bepalende probleem van de radarschermen
verdwijnen.

Dán komt de focus per definitie op de ´normale´ factoren te
liggen, zoals de schulden, rente en inflatievooruitzichten. De euro
scoort dan ineens veel beter dan de dollar.

Het begrotingstekort in de VS is veel hoger dan het gemiddelde
tekort in de eurozone. Ook de Amerikaanse staatsschuld is hoger dan
de gemiddelde schuld in de eurozone. Bovendien doen álle eurolanden
er alles aan de tekorten en schulden te verlagen, de Amerikanen
niet of nauwelijks.

De Fed voert een zeer beleid dat zeer inflatoir kan, en in mijn
ogen zal, zijn de komende jaren. Voor de ECB geldt dat veel
minder.

De Amerikaanse economische groei, feitelijk en structureel, ligt
iets hoger. Maar als een onderdeel van het herstel van de
weeffouten van de muntunie in Europa ook economische hervormingen
zijn, kan dat goed zijn voor de feitelijke en structurele groei de
komende jaren.

Vandaar dat de titel van dit stuk geen typo is. Als de eurozone
de crisis aanpakt dan is een koers van EUR/USD van 2,00 in mijn
ogen veel waarschijnlijker op den duur dan daling van EUR/USD naar
pariteit of onder de laagste stand ooit.

Edin Mujagic is monetair- en macro-econoom, publicist
en promovendus aan de Universiteit van Tilburg. Hij is de
auteur van het boek ‘Tien jaar euro: biografie van een jonge
wereldmunt’ dat vorig jaar is verschenen en van Het
Inflatiespook, dat begin oktober is uitgekomen. Ook richtte
hij www.inflatieblog.nl op.