10 Aantrekkelijke groeiaandelen

Het acroniem PEG staat voor de Engelstalige afkorting van Price Earnings to Growth. Het koppelt de koers-winstverhouding (k/w) aan de groei van de onderneming. De PEG-ratio kampt echter met dezelfde tekortkomingen als de k/w. Normaal gesproken worden aandelen met een PEG-ratio van 0,5 of kleiner beschouwd als zeer waardevol. En op het eerste gezicht maakt het niet uit of een aandeel een k/w heeft van 7 en 14 procent groeit of dat het een k/w van 21 koppelt aan een groeivoet van 42 procent. Want in beide gevallen is de waarde van de PEG-ratio gelijk aan 0,5. In theorie zou u dus moeten kiezen voor het aandeel met het hoogste groeipercentage, maar in de praktijk blijkt juist dat de aandelen die laag scoren qua koers/winstverhouding het hoogste rendement bieden. Beleggers koesteren hoge verwachtingen van aandelen met hoge k/w's. Hierdoor nemen ze bij de eerste beste teleurstelling (afgeketste overnames, misgelopen verkoopcijfers, winstwaarschuwingen, et cetera) prompt afscheid van hun stukken waardoor de koersen soms erg hard omlaag denderen.   De PEG-ratio schittert door zijn eenvoud. Toch ervaren velen het als een tekortkoming dat de vuistregel geen rekening houdt met de winstuitkering van bedrijven. Het dividend is immers een belangrijke component van het totaalrendement en dividendaandelen genereren hogere rendementen dan niet-dividendbetalers. De legendarische vermogensbeheerder Peter Lynch loste dit euvel in zijn PEGY-ratio elegant op door de integratie van het dividendrendement (Yield in het Engels) in de noemer van de traditionele PEG-ratio. Door toevoeging van het dividend daalt het jaarrendement weliswaar van 10,8 naar 10,7 procent, maar uit de historische simulatie komt wel naar voren dat de doorgevoerde verbetering ten goede komt van het risico.   Over risico gesproken, de opbouw van de PEG(Y)-ratio maakt het mogelijk om het concept te voorzien van een ingebouwde risico-indicator. Hiertoe vermenigvuldigt u eenvoudig weg de PEG-ratio met de bètafactor van het aandeel. Leggen we de bèta’s, k/w’s, groeicijfers en dividendrendementen van alle aandelen op een rij, dan rolt uit de historische simulatie (van de PEGYR-ratio) een jaarrendement van 10,9 procent én we zien dat het beleggingsrisico verder is gedaald.   Om terug te komen op de tekortkomingen van de koers-winstverhouding, het probleem zit hem in het waarderen van de nettowinst dan wel de winstgroei voor wat betreft de PEG-ratio. Het gebeurt niet zelden dat bedrijven een aantrekkelijk dividend betalen, veel cashflow genereren, winst maken, maar matig groeien, waardoor ze hoge PEG-ratio’s voorwijzen. Voor dit soort bedrijven zijn de ratio van Enterprise Value (bedrijfswaarde) en EBITDA (operationele winst) en diens groeivoet betere indicatoren. Wanneer u in de formule van de PEG-ratio de k/w vervangt door EV/EBITDA en de ontwikkeling van de operationele winst als uitgangspunt neemt, dan stijgt het samengestelde rendement warempel naar 13,7 procent zonder dat er meteen sprake is van een hoger risico.   Hoewel de modificatie op zich een kleine aanpassing is, moet u om ze te kunnen toepassen wel toegang hebben tot een professionele databank. Van de meeste aandelen vindt u de actuele waarde van EV/EBITDA nog wel op het internet, historische EBITDA-cijfers van Europese aandelen liggen evenwel niet voor het oprapen. Hieronder dan ook op basis van de aangepaste PEGYR-ratio het overzicht met de tien meest aantrekkelijke aandelen uit de STOXX Europe 600.   Het acroniem PEGYR in bovenstaande tabel verwijst naar de uitbreiding waarbij de koers/winstverhouding en de groei werden bepaald aan hand van de ondernemingswaarde en operationele winst. De afkorting PE staat voor Price Earnings oftewel de koers-winstverhouding, de letter G voor het groeipercentage van de operationele winst, dR voor dividendrendement en bèta voor het marktrisico. @ Ivan Snurer  

Het acroniem PEG staat voor de Engelstalige afkorting van Price Earnings to Growth. Het koppelt de koers-winstverhouding (k/w) aan de groei van de onderneming. De PEG-ratio kampt echter met dezelfde tekortkomingen als de k/w.

Normaal gesproken worden aandelen met een PEG-ratio van 0,5 of kleiner beschouwd als zeer waardevol. En op het eerste gezicht maakt het niet uit of een aandeel een k/w heeft van 7 en 14 procent groeit of dat het een k/w van 21 koppelt aan een groeivoet van 42 procent. Want in beide gevallen is de waarde van de PEG-ratio gelijk aan 0,5.

In theorie zou u dus moeten kiezen voor het aandeel met het hoogste groeipercentage, maar in de praktijk blijkt juist dat de aandelen die laag scoren qua koers/winstverhouding het hoogste rendement bieden.

Beleggers koesteren hoge verwachtingen van aandelen met hoge k/w’s. Hierdoor nemen ze bij de eerste beste teleurstelling (afgeketste overnames, misgelopen verkoopcijfers, winstwaarschuwingen, et cetera) prompt afscheid van hun stukken waardoor de koersen soms erg hard omlaag denderen.

 

De PEG-ratio schittert door zijn eenvoud. Toch ervaren velen het als een tekortkoming dat de vuistregel geen rekening houdt met de winstuitkering van bedrijven. Het dividend is immers een belangrijke component van het totaalrendement en dividendaandelen genereren hogere rendementen dan niet-dividendbetalers. De legendarische vermogensbeheerder Peter Lynch loste dit euvel in zijn PEGY-ratio elegant op door de integratie van het dividendrendement (Yield in het Engels) in de noemer van de traditionele PEG-ratio. Door toevoeging van het dividend daalt het jaarrendement weliswaar van 10,8 naar 10,7 procent, maar uit de historische simulatie komt wel naar voren dat de doorgevoerde verbetering ten goede komt van het risico.

 

Over risico gesproken, de opbouw van de PEG(Y)-ratio maakt het mogelijk om het concept te voorzien van een ingebouwde risico-indicator. Hiertoe vermenigvuldigt u eenvoudig weg de PEG-ratio met de bètafactor van het aandeel. Leggen we de bèta’s, k/w’s, groeicijfers en dividendrendementen van alle aandelen op een rij, dan rolt uit de historische simulatie (van de PEGYR-ratio) een jaarrendement van 10,9 procent én we zien dat het beleggingsrisico verder is gedaald.

 

Om terug te komen op de tekortkomingen van de koers-winstverhouding, het probleem zit hem in het waarderen van de nettowinst dan wel de winstgroei voor wat betreft de PEG-ratio. Het gebeurt niet zelden dat bedrijven een aantrekkelijk dividend betalen, veel cashflow genereren, winst maken, maar matig groeien, waardoor ze hoge PEG-ratio’s voorwijzen. Voor dit soort bedrijven zijn de ratio van Enterprise Value (bedrijfswaarde) en EBITDA (operationele winst) en diens groeivoet betere indicatoren. Wanneer u in de formule van de PEG-ratio de k/w vervangt door EV/EBITDA en de ontwikkeling van de operationele winst als uitgangspunt neemt, dan stijgt het samengestelde rendement warempel naar 13,7 procent zonder dat er meteen sprake is van een hoger risico.

 

Hoewel de modificatie op zich een kleine aanpassing is, moet u om ze te kunnen toepassen wel toegang hebben tot een professionele databank. Van de meeste aandelen vindt u de actuele waarde van EV/EBITDA nog wel op het internet, historische EBITDA-cijfers van Europese aandelen liggen evenwel niet voor het oprapen. Hieronder dan ook op basis van de aangepaste PEGYR-ratio het overzicht met de tien meest aantrekkelijke aandelen uit de STOXX Europe 600.

 

Het acroniem PEGYR in bovenstaande tabel verwijst naar de uitbreiding waarbij de koers/winstverhouding en de groei werden bepaald aan hand van de ondernemingswaarde en operationele winst. De afkorting PE staat voor Price Earnings oftewel de koers-winstverhouding, de letter G voor het groeipercentage van de operationele winst, dR voor dividendrendement en bèta voor het marktrisico.

@ Ivan Snurer