Remember September!

Of september voor beleggers een goede maand wordt, is nog maar de vraag.  Niet oktober, maar september is de slechtste beursmaand van het jaar. In de regel eindigt 55 procent in het rood. En dan hebben we nog niet eens over de historische maandverliezen tijdens de Grote Depressie of in een jonger verleden de koersdalingen tijdens de Grote Recessie en 9/11, de gruwelijke vliegtuigaanslagen van 11 september 2001.

Zorgen om China

Op dit moment wordt de stemming op de financiële markten bepaald door zorgen om de mondiale conjunctuur. De groeivertraging in China hing in de lucht, maar beleggers worstelen niet langer met de vraag of het een harde of zachte landing wordt, zij vrezen dat de Chinese economie instort. Het land heeft twintig tot dertig jaar sterke economische groei achter de rug en kijkt nu aan tegen een groei van hooguit 7 procent, de laagste groeivoet in 25 jaar.

In het verleden werd de Chinese economische groei aangejaagd door de productiviteitswinst die de urbanisatie met zich meebracht, maar de migratie van het platteland naar de stedelijke gebieden droogt op en de transitie naar een door consumptie gedreven economie verloopt moeizaam.

Geldzorgen

Chinezen sparen meer dan ze uitgeven en tot voor kort belegden banken het spaargeld in infrastructuur en in Amerikaanse staatsobligaties. De overtollige spaartegoeden die niet in de verstedelijking werden gestoken, vonden hun weg naar de beurs. De Chinese aandelenmarkten hebben echter met de reële economie van het land weinig van doen en bijna niets met de economieën van de rest van de wereld. Slechts drie procent van de Chinese aandelen is in handen van buitenlandse partijen.

En toch veroorzaakte de verkoopgolf op de beurzen van Shanghai en Shenzhen op de Europese en Amerikaanse aandelenmarkten een heuse beurscorrectie. De schrik zit hem in het besef dat de Chinese beurskrach het zelfvertrouwen van de Chinezen aantast waardoor de economische groei van het land verder onder druk komt. En als de tweede grootste economie ter wereld amper groeit, dan krijgt de mondiale conjunctuur het moeilijk. Sinds de Grote Recessie van 2008 trekt de wereldeconomie zich op aan de Chinese economie.

Rentezorgen

Wat ook de stemming op de financiële markten drukt, is de naderende renteverhoging van de Federal Reserve. Het stelsel van centrale banken heeft al langer te kennen gegeven dat zij dit jaar de rente wil verhogen. De macrocijfers tonen een stabiel herstel van de Amerikaanse economie.

Na de recente turbulentie op de financiële markten en de onrust over China lijkt in de Verenigde Staten een rentestap later deze maand weinig waarschijnlijk. De Amerikaanse centrale bank wil met de eerste renteverhoging in negen jaar de basisrente normaliseren. Zo kan zij zichzelf voorzien van munitie voor het geval het op de financiële markten of met de economie weer eens misgaat. Het nadeel van kwantitatief versoepelen, het zogeheten Quantitative Easing, is dat het overgrote deel van miljardeninjecties niet terechtkomt in de reële economie, maar op de financiële markten en zeepbellen vormen.

Muur van zorgen

Beursanalisten waarschuwden al langer dat markten rijp waren voor een correctie. Tot vorige week was de S&P 500 sinds oktober 2011 nooit meer dan tien procent teruggevallen. Op maandag 24 augustus zakte de beursgraadmeter van de 500 belangrijkste aandelen voor de Amerikaanse economie tot op 1.867,01 punten; ten opzichte van zijn all-time high een daling van 12,5 procent. Of het hierbij blijft, is de vraag van één miljoen. Alles staat of valt met hoe stabiel de wereldeconomie is. Lage economische groei gekoppeld aan lage grondstoffenprijzen en lage inflatie duidt op lage vraag.

Anderzijds is de beurs geen perfecte voorspeller van de economie en weten we dat klappende bubbels snel naar de reële economie kunnen overslaan, maar we weten ook dat het derde kwartaal de slechtste driemaandsperiode van het jaar is en dat aandelenmarkten veelal in de loop van de maand september uitbodemen. De kans is groot dus dat we nog enkele turbulente beursdagen tegemoet gaan, want voor je het weet staat de kwestie Griekenland terug op het beleggersmenu. Op zondag 20 september vinden er vervroegde parlementsverkiezingen plaats.

En tot slot de grafiek met het kwartaalrendement van de S&P 500. Na het zuur komt het zoet, het vierde kwartaal is de beste driemaandsperiode van het jaar.

Of september voor beleggers een goede maand wordt, is nog maar de vraag.  Niet oktober, maar september is de slechtste beursmaand van het jaar. In de regel eindigt 55 procent in het rood. En dan hebben we nog niet eens over de historische maandverliezen tijdens de Grote Depressie of in een jonger verleden de koersdalingen tijdens de Grote Recessie en 9/11, de gruwelijke vliegtuigaanslagen van 11 september 2001.

Zorgen om China

Op dit moment wordt de stemming op de financiële markten bepaald door zorgen om de mondiale conjunctuur. De groeivertraging in China hing in de lucht, maar beleggers worstelen niet langer met de vraag of het een harde of zachte landing wordt, zij vrezen dat de Chinese economie instort. Het land heeft twintig tot dertig jaar sterke economische groei achter de rug en kijkt nu aan tegen een groei van hooguit 7 procent, de laagste groeivoet in 25 jaar.

In het verleden werd de Chinese economische groei aangejaagd door de productiviteitswinst die de urbanisatie met zich meebracht, maar de migratie van het platteland naar de stedelijke gebieden droogt op en de transitie naar een door consumptie gedreven economie verloopt moeizaam.

Geldzorgen

Chinezen sparen meer dan ze uitgeven en tot voor kort belegden banken het spaargeld in infrastructuur en in Amerikaanse staatsobligaties. De overtollige spaartegoeden die niet in de verstedelijking werden gestoken, vonden hun weg naar de beurs. De Chinese aandelenmarkten hebben echter met de reële economie van het land weinig van doen en bijna niets met de economieën van de rest van de wereld. Slechts drie procent van de Chinese aandelen is in handen van buitenlandse partijen.

En toch veroorzaakte de verkoopgolf op de beurzen van Shanghai en Shenzhen op de Europese en Amerikaanse aandelenmarkten een heuse beurscorrectie. De schrik zit hem in het besef dat de Chinese beurskrach het zelfvertrouwen van de Chinezen aantast waardoor de economische groei van het land verder onder druk komt. En als de tweede grootste economie ter wereld amper groeit, dan krijgt de mondiale conjunctuur het moeilijk. Sinds de Grote Recessie van 2008 trekt de wereldeconomie zich op aan de Chinese economie.

Rentezorgen

Wat ook de stemming op de financiële markten drukt, is de naderende renteverhoging van de Federal Reserve. Het stelsel van centrale banken heeft al langer te kennen gegeven dat zij dit jaar de rente wil verhogen. De macrocijfers tonen een stabiel herstel van de Amerikaanse economie.

Na de recente turbulentie op de financiële markten en de onrust over China lijkt in de Verenigde Staten een rentestap later deze maand weinig waarschijnlijk. De Amerikaanse centrale bank wil met de eerste renteverhoging in negen jaar de basisrente normaliseren. Zo kan zij zichzelf voorzien van munitie voor het geval het op de financiële markten of met de economie weer eens misgaat. Het nadeel van kwantitatief versoepelen, het zogeheten Quantitative Easing, is dat het overgrote deel van miljardeninjecties niet terechtkomt in de reële economie, maar op de financiële markten en zeepbellen vormen.

Muur van zorgen

Beursanalisten waarschuwden al langer dat markten rijp waren voor een correctie. Tot vorige week was de S&P 500 sinds oktober 2011 nooit meer dan tien procent teruggevallen. Op maandag 24 augustus zakte de beursgraadmeter van de 500 belangrijkste aandelen voor de Amerikaanse economie tot op 1.867,01 punten; ten opzichte van zijn all-time high een daling van 12,5 procent. Of het hierbij blijft, is de vraag van één miljoen. Alles staat of valt met hoe stabiel de wereldeconomie is. Lage economische groei gekoppeld aan lage grondstoffenprijzen en lage inflatie duidt op lage vraag.

Anderzijds is de beurs geen perfecte voorspeller van de economie en weten we dat klappende bubbels snel naar de reële economie kunnen overslaan, maar we weten ook dat het derde kwartaal de slechtste driemaandsperiode van het jaar is en dat aandelenmarkten veelal in de loop van de maand september uitbodemen. De kans is groot dus dat we nog enkele turbulente beursdagen tegemoet gaan, want voor je het weet staat de kwestie Griekenland terug op het beleggersmenu. Op zondag 20 september vinden er vervroegde parlementsverkiezingen plaats.

En tot slot de grafiek met het kwartaalrendement van de S&P 500. Na het zuur komt het zoet, het vierde kwartaal is de beste driemaandsperiode van het jaar.