Kopen, houden of verkopen? Hoe zal de zomer verlopen?
April, op Wall Street de maand met het hoogste rendement, heeft niet gebracht wat men ervan verwacht had. Met de maand mei voor de deur vragen beleggers zich af of zij moeten verkopen. Het adagium Sell in May adviseert immers om in mei alle aandelen te verkopen, maar de januaribarometer spiegelt een goed beursjaar voor.
Op Wall Street is april de maand met het hoogste rendement. Sinds 1950 komt de gemiddelde winst van de Dow Jones in de grasmaand uit op twee procent.
In de maand mei boekte de toonaangevende index in de voorbije 62 jaar winst, noch verlies, maar juni, augustus en vooral september zijn verliesmaanden.
Zomer-winterpatroon
Door de bank genomen, laat de Dow Jones in de periode mei-oktober een veer van 0,7 procent. In de periode november-april daarentegen stijgen veelal de koersen met 6,6 procent.
In de Verenigde Staten staat dit zomer-winterpatroon bekend als de Halloween indicator.
In Europa verwijst het adagium Sell in May and go away naar de traditionele zomerflauwte op de aandelenmarkten.
Strikt genomen stipuleert de spreuk, dat verband houdt met een klassieke paardenkoers in Doncaster voor de Britse elite, dat beleggers al halfweg september terug in aandelen moeten.
Januaribarometer
Al in de vroege jaren zeventig ontdekte Yale Hirsch dat het rendement van de maand januari de toon zette voor het hele beursjaar.
Als januari de maand met winst afsloot, dan volgde hierop vaak een goed beursjaar. Maar als januari in de rode cijfers dook, dan draaide dit in veel gevallen uit op een verliesjaar.
Hirsch, de uitgever van Stock Trader’s Almanac, vergezelt zijn januaribarometer met de ludieke leuze: So goes January, so goes the Year. Ludiek vertaald: Zo gaat januaar, zo gaat het jaar.
Tegenspraak
Feitelijk spreken de signalen van de Halloween-indicator en januaribarometer elkaar tegen. Lucien Hooper liep er eigenlijk niet zo hoop op, van beide indicatoren niet!
Hooper was niet de eerste beste een analist of columnist. Hij richtte Security Analysts Federation op (de voorloper van het CFA, de Amerikaanse tegenhanger van het VBA) en schreef voor het gezaghebbende Forbes.
Hooper stelde dat de januaribarometer en diens afgeleide waarbij gesteld wordt dat het rendement van de eerste handelsweek bepalend is voor de rest van het jaar door marktpartijen makkelijk te manipuleren zijn.
Decemberbodem
In plaats daarvan besteedde Hooper aandacht aan het dieptepunt van december. Als dat in het eerste kwartaal van het nieuwe jaar geschonden wordt, kijk dan uit! De Dow Jones dendert dan gemiddeld met 12,7 procent verder omlaag.
Enkel in het eerste kwartaal van 1968 doorbrak de Dow Jones de bodem van de maand december zonder dat er sprake was van een vervolgdaling. Meer nog, in de maanden daarop steeg de index zelfs met 12,5 procent.
Bevestiging
Jeffrey Saut koppelde de techniek van zijn mentor aan de januaribarometer. De strateeg van de Amerikaanse vermogensbeheerder Raymond James combineert de decemberbodem met de indicator van Hirsch en is vooral geïnteresseerd in de positieve signalen die elkaar in bevestigen.
Wanneer in het eerste kwartaal de bodem van afgelopen december niet geschonden wordt en het rendement van de maand januari positief is, dan boekt de Dow Jones immers in dat kalenderjaar 16,7 procent winst. Slechts een keer resulteerde een positieve bevestiging in verlies.
Bij het rechte eind
Of 1974 de spreekwoordelijke uitzondering is, is moeilijk te zeggen. Op zich is het een statistische bijzonderheid dat elke wetenschappelijke onderbouwing ontbeert.
Niettemin bevestigden de decemberbodem en de januaribarometer elkaar sinds de jaren vijftig in positieve zin 31 keer, inclusief 2012.
Op 19 december 2011 zakte de Dow Jones tot een niveau van 11.735,19 punten. Die laagste koers werd in de eerste drie maanden, noch in april van dit jaar onderschreden. Daarnaast steeg de index in januari van 12.217,56 naar 12.632,91 punten, hetgeen overeenkomt met een maandwinst van 3,4 procent.
Als de geschiedenis het bij het rechte eind heeft, dan is een jaarultimo van pakweg 14.350 punten voor de Dow Jones een realistisch koersdoel en kent 2012 een mooie beurszomer.
Op Wall Street is april de maand met het hoogste rendement. Sinds 1950 komt de gemiddelde winst van de Dow Jones in de grasmaand uit op twee procent.
In de maand mei boekte de toonaangevende index in de voorbije 62 jaar winst, noch verlies, maar juni, augustus en vooral september zijn verliesmaanden.
Zomer-winterpatroon
Door de bank genomen, laat de Dow Jones in de periode mei-oktober een veer van 0,7 procent. In de periode november-april daarentegen stijgen veelal de koersen met 6,6 procent.
In de Verenigde Staten staat dit zomer-winterpatroon bekend als de Halloween indicator.
In Europa verwijst het adagium Sell in May and go away naar de traditionele zomerflauwte op de aandelenmarkten.
Strikt genomen stipuleert de spreuk, dat verband houdt met een klassieke paardenkoers in Doncaster voor de Britse elite, dat beleggers al halfweg september terug in aandelen moeten.
Januaribarometer
Al in de vroege jaren zeventig ontdekte Yale Hirsch dat het rendement van de maand januari de toon zette voor het hele beursjaar.
Als januari de maand met winst afsloot, dan volgde hierop vaak een goed beursjaar. Maar als januari in de rode cijfers dook, dan draaide dit in veel gevallen uit op een verliesjaar.
Hirsch, de uitgever van Stock Trader’s Almanac, vergezelt zijn januaribarometer met de ludieke leuze: So goes January, so goes the Year. Ludiek vertaald: Zo gaat januaar, zo gaat het jaar.
Tegenspraak
Feitelijk spreken de signalen van de Halloween-indicator en januaribarometer elkaar tegen. Lucien Hooper liep er eigenlijk niet zo hoop op, van beide indicatoren niet!
Hooper was niet de eerste beste een analist of columnist. Hij richtte Security Analysts Federation op (de voorloper van het CFA, de Amerikaanse tegenhanger van het VBA) en schreef voor het gezaghebbende Forbes.
Hooper stelde dat de januaribarometer en diens afgeleide waarbij gesteld wordt dat het rendement van de eerste handelsweek bepalend is voor de rest van het jaar door marktpartijen makkelijk te manipuleren zijn.
Decemberbodem
In plaats daarvan besteedde Hooper aandacht aan het dieptepunt van december. Als dat in het eerste kwartaal van het nieuwe jaar geschonden wordt, kijk dan uit! De Dow Jones dendert dan gemiddeld met 12,7 procent verder omlaag.
Enkel in het eerste kwartaal van 1968 doorbrak de Dow Jones de bodem van de maand december zonder dat er sprake was van een vervolgdaling. Meer nog, in de maanden daarop steeg de index zelfs met 12,5 procent.
Bevestiging
Jeffrey Saut koppelde de techniek van zijn mentor aan de januaribarometer. De strateeg van de Amerikaanse vermogensbeheerder Raymond James combineert de decemberbodem met de indicator van Hirsch en is vooral geïnteresseerd in de positieve signalen die elkaar in bevestigen.
Wanneer in het eerste kwartaal de bodem van afgelopen december niet geschonden wordt en het rendement van de maand januari positief is, dan boekt de Dow Jones immers in dat kalenderjaar 16,7 procent winst. Slechts een keer resulteerde een positieve bevestiging in verlies.
Bij het rechte eind
Of 1974 de spreekwoordelijke uitzondering is, is moeilijk te zeggen. Op zich is het een statistische bijzonderheid dat elke wetenschappelijke onderbouwing ontbeert.
Niettemin bevestigden de decemberbodem en de januaribarometer elkaar sinds de jaren vijftig in positieve zin 31 keer, inclusief 2012.
Op 19 december 2011 zakte de Dow Jones tot een niveau van 11.735,19 punten. Die laagste koers werd in de eerste drie maanden, noch in april van dit jaar onderschreden. Daarnaast steeg de index in januari van 12.217,56 naar 12.632,91 punten, hetgeen overeenkomt met een maandwinst van 3,4 procent.
Als de geschiedenis het bij het rechte eind heeft, dan is een jaarultimo van pakweg 14.350 punten voor de Dow Jones een realistisch koersdoel en kent 2012 een mooie beurszomer.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.