2012 nadert de perfectie van 1995

De S&P 500 maakte in 2012 een vliegende start, maar belangrijker is natuurlijk de koersontwikkeling in de rest van het jaar. De aandelenkoersen van de vijfhonderd grootste beursgenoteerde bedrijven noteren inmiddels 12,1 procent hoger. Dit is beduidend meer dan het langetermijngemiddelde. Normaal gesproken, boekt de S&P 500 (sinds de jaren negentig) in een kalenderjaar gemiddeld 8,2 procent winst.

Al geruime tijd twijfelen marktwaarnemers in de Verenigde Staten en daarbuiten aan de houdbaarheid van de huidige hausse. De Amerikaanse economie staat immers ten opzichte van eind 2011 er niet wezenlijk beter voor.

 Op de vraag of zij in 2012 meer gaan verdienen, of meer werkzekerheid hebben, is het antwoord voor de meeste Amerikanen negatief. Noch lijkt de situatie op de huizenmarkt te verbeteren of dalen er de belastingtarieven. Ook is de Europese schuldencrisis verre van opgelost, maar eigenlijk is de situatie in de Verenigde Staten niet veel beter. Het begrotingstekort en de schuldgraad van de Amerikaanse overheid overtreft die van de Europese Unie.

En toch vertoont het koersverloop van de S&P 500 in 2012 veel gelijkenissen met 1995. In dat jaar stegen op Wall Street de koersen (groene lijn) vrijwel onafgebroken.

Op Beursplein 5 daarentegen heeft het begin van 2012 veel meer weg van 1989, de blauwe lijn. Voor het jaarresultaat maakt het weinig verschil uit of de AEX het koerspatroon van 1989 of 1995 volgt. De AEX boekte in voornoemde jaren 16,1 respectievelijk 17,1 procent winst, maar met dien verschil dat het jaar 1995 een valse start kende en dat de evolutie in 2012 min of meer het patroon van 1989 volgt.

Doemdenkers als John Hussman, oud-hoogleraar financiën en internationale economie en nu actief als vermogensbeheerder, zeggen dat het huidige technische beeld van de S&P 500 een treffende gelijkenis heeft met een jaar geleden, waarna er in augustus een stevige correctie volgde. Jeff Saut van financieel adviesbureau Raymond James komt op basis van fundamentele gezichtspunten tot dezelfde conclusie. De huidige divergentie tussen het koersverloop van de S&P 500 en de ontwikkeling in economische data komt grotendeels overeen met die van een jaar geleden, waarna er... een stevige correctie volgde.

Muur van zorgen

Of de S&P 500 in 2012 warempel de perfecte klim van 1995 evenaart, is niet bij voorbaat gekend. Een aantal zorgenbronnen die in 2011 speelden, daarvan is inmiddels de intensie afgezwakt en daarmee ook spanning in het financiële stelsel en de volatiliteit op de aandelenmarkten. Pas als de VIX, de Amerikaanse volatiliteitsindex, pijlsnel stijgt of de TED-spread, het verschil in interbancaire rentetarieven tussen driemaands Libor en T-bills, duidelijk opveert, is er reden tot ongerustheid.

Aandelenmarkten beklimmen eenmaal een muur van zorgen. Of zoals de Brits-Amerikaanse superbelegger Sir John Templeton (1912-2008) het zo mooi kon formuleren: bullmarkten worden in pessimisme geboren, groei op in scepticisme, rijpen in optimisme en sterven in de euforie.

De S&P 500 maakte in 2012 een vliegende start, maar belangrijker is natuurlijk de koersontwikkeling in de rest van het jaar. De aandelenkoersen van de vijfhonderd grootste beursgenoteerde bedrijven noteren inmiddels 12,1 procent hoger. Dit is beduidend meer dan het langetermijngemiddelde. Normaal gesproken, boekt de S&P 500 (sinds de jaren negentig) in een kalenderjaar gemiddeld 8,2 procent winst.

Al geruime tijd twijfelen marktwaarnemers in de Verenigde Staten en daarbuiten aan de houdbaarheid van de huidige hausse. De Amerikaanse economie staat immers ten opzichte van eind 2011 er niet wezenlijk beter voor.

 Op de vraag of zij in 2012 meer gaan verdienen, of meer werkzekerheid hebben, is het antwoord voor de meeste Amerikanen negatief. Noch lijkt de situatie op de huizenmarkt te verbeteren of dalen er de belastingtarieven. Ook is de Europese schuldencrisis verre van opgelost, maar eigenlijk is de situatie in de Verenigde Staten niet veel beter. Het begrotingstekort en de schuldgraad van de Amerikaanse overheid overtreft die van de Europese Unie.

En toch vertoont het koersverloop van de S&P 500 in 2012 veel gelijkenissen met 1995. In dat jaar stegen op Wall Street de koersen (groene lijn) vrijwel onafgebroken.

Op Beursplein 5 daarentegen heeft het begin van 2012 veel meer weg van 1989, de blauwe lijn. Voor het jaarresultaat maakt het weinig verschil uit of de AEX het koerspatroon van 1989 of 1995 volgt. De AEX boekte in voornoemde jaren 16,1 respectievelijk 17,1 procent winst, maar met dien verschil dat het jaar 1995 een valse start kende en dat de evolutie in 2012 min of meer het patroon van 1989 volgt.

Doemdenkers als John Hussman, oud-hoogleraar financiën en internationale economie en nu actief als vermogensbeheerder, zeggen dat het huidige technische beeld van de S&P 500 een treffende gelijkenis heeft met een jaar geleden, waarna er in augustus een stevige correctie volgde. Jeff Saut van financieel adviesbureau Raymond James komt op basis van fundamentele gezichtspunten tot dezelfde conclusie. De huidige divergentie tussen het koersverloop van de S&P 500 en de ontwikkeling in economische data komt grotendeels overeen met die van een jaar geleden, waarna er… een stevige correctie volgde.

Muur van zorgen

Of de S&P 500 in 2012 warempel de perfecte klim van 1995 evenaart, is niet bij voorbaat gekend. Een aantal zorgenbronnen die in 2011 speelden, daarvan is inmiddels de intensie afgezwakt en daarmee ook spanning in het financiële stelsel en de volatiliteit op de aandelenmarkten. Pas als de VIX, de Amerikaanse volatiliteitsindex, pijlsnel stijgt of de TED-spread, het verschil in interbancaire rentetarieven tussen driemaands Libor en T-bills, duidelijk opveert, is er reden tot ongerustheid.

Aandelenmarkten beklimmen eenmaal een muur van zorgen. Of zoals de Brits-Amerikaanse superbelegger Sir John Templeton (1912-2008) het zo mooi kon formuleren: bullmarkten worden in pessimisme geboren, groei op in scepticisme, rijpen in optimisme en sterven in de euforie.