Pappen en nathouden werkt niet
Al jaren blijken de Grieken de mondiale financiële markten in beweging te kunnen krijgen. De eerste koersreactie na het mislukken van het overleg afgelopen weekend was buiten proporties.
De Griekse president Tsipras heeft de afgelopen weken veelvuldig uitgehaald naar de geldschieters, de ECB, het IMF en de EU. De voorwaarden die gesteld worden aan nieuwe financiële steun zouden een belediging zijn voor de Griekse bevolking, die bijna niet verder kan beknibbelen. Dat is toch de omgekeerde wereld en het lijkt dan ook juist een goed signaal naar de financiële markten dat Europa er een keer een punt achter zet.
Hoe de Grieken zich in deze onderhandelingen hebben opgesteld schept weinig geloofwaardigheid voor de toekomst. Dus: stoppen met verdere steun en in de schuldsanering.
Ongelooflijk
De Griekse economie maakt slechts 1% uit van het Europese bbp. Economisch stelt het land dus niet al te veel voor en inmiddels heeft Europa jaren de tijd gehad om de gevolgen van een eventueel Grieks faillissement in te dammen.
Wie de onderhandelingen tussen de Grieken en Europa goed heeft gevolgd kan toch niet echt verrast zijn door de ontwikkeling die zich het afgelopen weekend heeft voorgedaan. Tot op het laatste moment, vandaag (30 juni) moet Griekenland een lening van €1,6 mrd aan het IMF voldoen, zijn de Grieken bezig Europa onder druk te zetten.
Wie geld leent en in betalingsproblemen komt moet niet vreemd opkijken als de schuldeiser zich met het beleid gaat bemoeien. De hervormingseisen zijn niet voor niets. Daarmee proberen de schuldeisers de Griekse economie er weer bovenop te helpen waardoor deze weer kredietwaardig wordt en de bevolking op termijn betere tijden tegemoet gaat.
Referendum
Dat de Griekse regering dit weekend een referendum heeft afgekondigd voor de zelfs nog niet eens volledig uitgekristalliseerde plannen slaat alles, zeker nog met het ‘nee’-advies erbij. Tsipras hoopt met de steun van het volk sterker te staan. Datzelfde volk heeft zijn linkse partij immers gekozen op de belofte de bezuinigingen te stoppen dus waarom zou hij niet hun steun krijgen? Het is de vraag waarom hij een dergelijk referendum niet gelijk in de onderhandelingen naar voren heeft gebracht.
Daarnaast zou het een stuk eerlijker zijn als ook de bevolking van de schuldeisers zich zou mogen uitspreken over het plan. Het gaat immers over ons geld. Dat zou pas echt democratisch zijn, iets waar Tsipras zoveel waarde aan hecht.
Was te voorzien
Dat Griekenland uiteindelijk weer zou bezwijken onder de torenhoge staatsschuld was ook vier jaar terug wel duidelijk toen de ‘troika’ een deal sloot met het Zuid-Europese land. Een lagere rentevergoeding en looptijdverlenging en eerder al een ‘haircut’ van 50% op Griekse schuldtitels in handen van private partijen.
Afgesproken werd destijds dat de schuld in 2016 zou uitkomen op 175% van het bbp, gelijk aan het niveau van 2011 om vervolgens te dalen tot 124% in 2020 en onder de 110% in 2022. Dergelijke niveaus zouden houdbaar geacht worden, maar eigenlijk ook onhaalbaar voor de Grieken. Het pappen en nathouden dat we al veelvuldig hebben gezien werkt dus niet. Dan maar de knoop doorhakken, tenzij de Griekse bevolking natuurlijk tot het inzicht komt dat schuldsanering nu eenmaal geen pretje is (Foto: Tilemahos Efthimiadis).
Tegelijkertijd moet de Grieken een gedegen perspectief worden geboden van herstel van de overheidsfinanciën tot een sociaal stelsel aan toe. Een bevolking die alleen rond moeten komen van een pensioentje is een euroland onwaardig.
De Griekse president Tsipras heeft de afgelopen weken veelvuldig uitgehaald naar de geldschieters, de ECB, het IMF en de EU. De voorwaarden die gesteld worden aan nieuwe financiële steun zouden een belediging zijn voor de Griekse bevolking, die bijna niet verder kan beknibbelen. Dat is toch de omgekeerde wereld en het lijkt dan ook juist een goed signaal naar de financiële markten dat Europa er een keer een punt achter zet.
Hoe de Grieken zich in deze onderhandelingen hebben opgesteld schept weinig geloofwaardigheid voor de toekomst. Dus: stoppen met verdere steun en in de schuldsanering.
Ongelooflijk
De Griekse economie maakt slechts 1% uit van het Europese bbp. Economisch stelt het land dus niet al te veel voor en inmiddels heeft Europa jaren de tijd gehad om de gevolgen van een eventueel Grieks faillissement in te dammen.
Wie de onderhandelingen tussen de Grieken en Europa goed heeft gevolgd kan toch niet echt verrast zijn door de ontwikkeling die zich het afgelopen weekend heeft voorgedaan. Tot op het laatste moment, vandaag (30 juni) moet Griekenland een lening van €1,6 mrd aan het IMF voldoen, zijn de Grieken bezig Europa onder druk te zetten.
Wie geld leent en in betalingsproblemen komt moet niet vreemd opkijken als de schuldeiser zich met het beleid gaat bemoeien. De hervormingseisen zijn niet voor niets. Daarmee proberen de schuldeisers de Griekse economie er weer bovenop te helpen waardoor deze weer kredietwaardig wordt en de bevolking op termijn betere tijden tegemoet gaat.
Referendum
Dat de Griekse regering dit weekend een referendum heeft afgekondigd voor de zelfs nog niet eens volledig uitgekristalliseerde plannen slaat alles, zeker nog met het ‘nee’-advies erbij. Tsipras hoopt met de steun van het volk sterker te staan. Datzelfde volk heeft zijn linkse partij immers gekozen op de belofte de bezuinigingen te stoppen dus waarom zou hij niet hun steun krijgen? Het is de vraag waarom hij een dergelijk referendum niet gelijk in de onderhandelingen naar voren heeft gebracht.
Daarnaast zou het een stuk eerlijker zijn als ook de bevolking van de schuldeisers zich zou mogen uitspreken over het plan. Het gaat immers over ons geld. Dat zou pas echt democratisch zijn, iets waar Tsipras zoveel waarde aan hecht.
Was te voorzien
Dat Griekenland uiteindelijk weer zou bezwijken onder de torenhoge staatsschuld was ook vier jaar terug wel duidelijk toen de ‘troika’ een deal sloot met het Zuid-Europese land. Een lagere rentevergoeding en looptijdverlenging en eerder al een ‘haircut’ van 50% op Griekse schuldtitels in handen van private partijen.
Afgesproken werd destijds dat de schuld in 2016 zou uitkomen op 175% van het bbp, gelijk aan het niveau van 2011 om vervolgens te dalen tot 124% in 2020 en onder de 110% in 2022. Dergelijke niveaus zouden houdbaar geacht worden, maar eigenlijk ook onhaalbaar voor de Grieken. Het pappen en nathouden dat we al veelvuldig hebben gezien werkt dus niet. Dan maar de knoop doorhakken, tenzij de Griekse bevolking natuurlijk tot het inzicht komt dat schuldsanering nu eenmaal geen pretje is (Foto: Tilemahos Efthimiadis).
Tegelijkertijd moet de Grieken een gedegen perspectief worden geboden van herstel van de overheidsfinanciën tot een sociaal stelsel aan toe. Een bevolking die alleen rond moeten komen van een pensioentje is een euroland onwaardig.
Peter Schutte
Peter Schutte (1969), econoom met afstudeerrichting monetaire economie, is sinds 1996 werkzaam in de financiële journalistiek. In deze hoedanigheid heeft hij zich altijd beziggehouden met het geven van aandelenadviezen. Sinds 2011 werkt hij op freelancebasis voor Beleggers Belangen, waarvoor hij actief bedrijven in de transport- en logistieke sector volgt. Peter is verder gespecialiseerd in Nederlandse small- en midcaps, waarvan hij regelmatig bestuurders interviewt. Daarnaast schrijft hij over macro-economische en monetaire ontwikkelingen. Peter is zelf een actief belegger, iets wat hij als een voorwaarde beschouwt voor het geven van goede beleggingsadviezen. Ook in zijn eigen beleggingen legt hij de nadruk op Nederlandse small- en midcaps.