Fifty Shorts of Hedge Funds
Vorige week boekte de S&P 500 zijn 32ste hoogterecord van het jaar. Wellicht noteert de index eind 2014 duidelijk boven de 2.000 punten. Maar met AT&T, IBM en 48 andere markante dalers kun je volgens Hedge Fund Trend Monitor van Goldman Sachs enkel maar geld verliezen.
David Kostin, de hoofdstrateeg van Goldman Sachs, voorhoogde onlangs zijn jaarultimo voor de S&P 500 van 1.900 naar 2.050 punten. Voor 2015 houdt hij vast aan zijn slotstand van 2.100 punten en voor het jaar 2016 blijft hij bij zijn voorspelling van 2.200 punten.
De opwaarste bijstelling wordt niet zozeer ingegeven door de economische groei, de groeivoet van de bedrijswinsten en al zijn de markten in de ban van het monetaire beleid van de Federal Reserve, een nakende renteverhoging van het stelsel van Amerikaanse centrale banken signaleert niet de dood van aandelen.
De geschiedenis leert dat de S&P 500 en diens koers-wisntverhouding in aanloop naar een renteverhoging expanderen. In de twaalf maanden naar de derde rentestijging steeg de S&P 500 in 1994, 1999 en 2004 gemiddeld met 17 procent. Laat je de internetbubbel buiten beschouwing, dan rest immer nog een gemiddelde stijging van 13 procent. Maar na de derde renteverhoging moet je niet meer veel van aandelen verwachten.
Markante verliezers
En hoewel Kostin niet bevreesd is dat de S&P 500 in de komende twaalf maanden duidelijk koers naar het zuiden zal zetten, is men bij Goldman Sachs altijd op zijn hoede voor aandelen die nadrukkelijk in negatieve zin in de belangstelling staan van hedgefundmanagers. Soms zien zij iets, wat anderen flagrant over het hoofd zien.
Dit zijn in principe de fondsen die je als belegger beter links laat liggen, tenzij je ze natuurlijk wilt shorten. Om een beter beeld te krijgen wat hun koers te wachten staat, verdient het evenwel de aanbeveling om een blik te werpen op de grafiek.
David Kostin, de hoofdstrateeg van Goldman Sachs, voorhoogde onlangs zijn jaarultimo voor de S&P 500 van 1.900 naar 2.050 punten. Voor 2015 houdt hij vast aan zijn slotstand van 2.100 punten en voor het jaar 2016 blijft hij bij zijn voorspelling van 2.200 punten.
De opwaarste bijstelling wordt niet zozeer ingegeven door de economische groei, de groeivoet van de bedrijswinsten en al zijn de markten in de ban van het monetaire beleid van de Federal Reserve, een nakende renteverhoging van het stelsel van Amerikaanse centrale banken signaleert niet de dood van aandelen.
De geschiedenis leert dat de S&P 500 en diens koers-wisntverhouding in aanloop naar een renteverhoging expanderen. In de twaalf maanden naar de derde rentestijging steeg de S&P 500 in 1994, 1999 en 2004 gemiddeld met 17 procent. Laat je de internetbubbel buiten beschouwing, dan rest immer nog een gemiddelde stijging van 13 procent. Maar na de derde renteverhoging moet je niet meer veel van aandelen verwachten.
Markante verliezers
En hoewel Kostin niet bevreesd is dat de S&P 500 in de komende twaalf maanden duidelijk koers naar het zuiden zal zetten, is men bij Goldman Sachs altijd op zijn hoede voor aandelen die nadrukkelijk in negatieve zin in de belangstelling staan van hedgefundmanagers. Soms zien zij iets, wat anderen flagrant over het hoofd zien.
Dit zijn in principe de fondsen die je als belegger beter links laat liggen, tenzij je ze natuurlijk wilt shorten. Om een beter beeld te krijgen wat hun koers te wachten staat, verdient het evenwel de aanbeveling om een blik te werpen op de grafiek.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.