EUR/USD op de weg omlaag
De Amerikaanse Fed en de Europese Centrale Bank kampen deels met dezelfde problemen. Maar het in navolging van de Amerikanen opkopen van staatsobligaties, gaat niet werken voor de ECB.
Stel, je economie krijgt met de ergste crisis te maken in bijna een eeuw. De huizenmarkt stort in elkaar, de werkloosheid schiet omhoog, de stemming is beroerd en het toekomstperspectief zwart. Wat doe je dan als de centrale bank van zo een land?
Dit is geen hypothetische vraag, maar datgene waar de Fed mee te maken heeft gehad eind 2008. De bank verlaagde de rente naar 0 procent. Toen dat onvoldoende bleek te zijn om de economie op te peppen, ging het heilige verbod in het land der centrale bankiers overboord, namelijk ‘gij zult geen begrotingstekort financieren’. Het quantitative easing was geboren.
Stel nu: een andere centrale bank krijgt te maken met precies dezelfde situatie, alleen komt daar nog eens bij dat het voortbestaan van de munt, de bestaansreden van die centrale bank, im Frage komt.
Ook geen hypothetische situatie maar werkelijkheid voor de eurozone en de Europese Centrale Bank (ECB). De bank ging ook de officiële rente kortwieken en, zij het beperkt en gericht, staatsobligaties opkopen.
Een eigen QE
Vijf jaar na het begin van de crisis is de Fed zo ver dat de bank aan het kijken is hoe die steun af te bouwen. De ECB kan daar alleen van dromen. Wat de bank ook uitgehaald heeft – rente naar 0,25 procent, onderpandeisen versoepelen, banken onbeperkt geld lenen met een looptijd van 3 jaar et cetera – niets mocht baten.
Wat dan in theorie nog mogelijk is, is een eigen QE. En dat is wat de ECB ook graag wil. De bank wil zelfs onbeperkt staatsobligaties opkopen. Of de ECB dat wel of niet doet, zal uiteraard van grote invloed zijn op de koers van de euro.
Het lastige is: het kan daarbij twee kanten op. Als de ECB start met een eigen QE, kan de markt dat opvatten als goed voor de euro. Immers, bij een nieuwe escalatie van de eurocrisis heeft de centrale bank de macht de euro met onbeperkte middelen te redden.
De markt kan het echter ook als negatief voor de euro opvatten. Als de ECB de eurozone overspoelt met gratis geld en staatsobligaties op onbeperkte schaal gaat opkopen, moet je wel erg naïef zijn nog te verwachten dat de eurolanden de nodige maar pijnlijke hervormingen zullen doorvoeren. Dat op zijn beurt belooft niet veel voor de toekomst van de euro.
Mijn inschatting is dat het lanceren van die Europese QE in eerste instantie goed kan zijn voor de euro maar op de wat langere termijn juist slecht.
Van tafel
Voorlopig is die Europese QE van tafel. Het Duitse Constitutionele Hof heeft geoordeeld dat dat plan niet te rijmen is met de Duitse Grondwet. Of het allemaal past in de Europese verdragen, daar moet het Europese Hof van Justitie zich over uitspreken. En dat duurt nog wel even, de judicial wheels draaien nou eenmaal niet snel.
Voorlopig betekent dit allemaal dat de laatste defensielinie van de ECB in de strijd de euro te redden, onbruikbaar is. Geen onbeperkt opkopen van de staatsobligaties dus.
Bij een escalatie van de eurocrisis, iets wat heel goed mogelijk is in de aanloop naar de Europese verkiezingen in mei dit jaar, kan dat de euro extra onaantrekkelijk maken. Zeker ten opzichte van de VS, waar de economie behoorlijk groeit, de huizenprijzen stijgen, de werkloosheid rap zakt, de stemming aantrekt en het toekomstperspectief weer rooskleuriger oogt.
Omlaag lijkt de weg van de minste weerstand in EUR/USD te zijn.
- Zie ook: Also sprach Yellenthustra
Stel, je economie krijgt met de ergste crisis te maken in bijna een eeuw. De huizenmarkt stort in elkaar, de werkloosheid schiet omhoog, de stemming is beroerd en het toekomstperspectief zwart. Wat doe je dan als de centrale bank van zo een land?
Dit is geen hypothetische vraag, maar datgene waar de Fed mee te maken heeft gehad eind 2008. De bank verlaagde de rente naar 0 procent. Toen dat onvoldoende bleek te zijn om de economie op te peppen, ging het heilige verbod in het land der centrale bankiers overboord, namelijk ‘gij zult geen begrotingstekort financieren’. Het quantitative easing was geboren.
Stel nu: een andere centrale bank krijgt te maken met precies dezelfde situatie, alleen komt daar nog eens bij dat het voortbestaan van de munt, de bestaansreden van die centrale bank, im Frage komt.
Ook geen hypothetische situatie maar werkelijkheid voor de eurozone en de Europese Centrale Bank (ECB). De bank ging ook de officiële rente kortwieken en, zij het beperkt en gericht, staatsobligaties opkopen.
Een eigen QE
Vijf jaar na het begin van de crisis is de Fed zo ver dat de bank aan het kijken is hoe die steun af te bouwen. De ECB kan daar alleen van dromen. Wat de bank ook uitgehaald heeft – rente naar 0,25 procent, onderpandeisen versoepelen, banken onbeperkt geld lenen met een looptijd van 3 jaar et cetera – niets mocht baten.
Wat dan in theorie nog mogelijk is, is een eigen QE. En dat is wat de ECB ook graag wil. De bank wil zelfs onbeperkt staatsobligaties opkopen. Of de ECB dat wel of niet doet, zal uiteraard van grote invloed zijn op de koers van de euro.
Het lastige is: het kan daarbij twee kanten op. Als de ECB start met een eigen QE, kan de markt dat opvatten als goed voor de euro. Immers, bij een nieuwe escalatie van de eurocrisis heeft de centrale bank de macht de euro met onbeperkte middelen te redden.
De markt kan het echter ook als negatief voor de euro opvatten. Als de ECB de eurozone overspoelt met gratis geld en staatsobligaties op onbeperkte schaal gaat opkopen, moet je wel erg naïef zijn nog te verwachten dat de eurolanden de nodige maar pijnlijke hervormingen zullen doorvoeren. Dat op zijn beurt belooft niet veel voor de toekomst van de euro.
Mijn inschatting is dat het lanceren van die Europese QE in eerste instantie goed kan zijn voor de euro maar op de wat langere termijn juist slecht.
Van tafel
Voorlopig is die Europese QE van tafel. Het Duitse Constitutionele Hof heeft geoordeeld dat dat plan niet te rijmen is met de Duitse Grondwet. Of het allemaal past in de Europese verdragen, daar moet het Europese Hof van Justitie zich over uitspreken. En dat duurt nog wel even, de judicial wheels draaien nou eenmaal niet snel.
Voorlopig betekent dit allemaal dat de laatste defensielinie van de ECB in de strijd de euro te redden, onbruikbaar is. Geen onbeperkt opkopen van de staatsobligaties dus.
Bij een escalatie van de eurocrisis, iets wat heel goed mogelijk is in de aanloop naar de Europese verkiezingen in mei dit jaar, kan dat de euro extra onaantrekkelijk maken. Zeker ten opzichte van de VS, waar de economie behoorlijk groeit, de huizenprijzen stijgen, de werkloosheid rap zakt, de stemming aantrekt en het toekomstperspectief weer rooskleuriger oogt.
Omlaag lijkt de weg van de minste weerstand in EUR/USD te zijn.
- Zie ook: Also sprach Yellenthustra