Vol instappen of beetje bij beetje

Beleggen is op zich niet moeilijk. Je koopt aandelen en na verloop van tijd verkoop je ze met winst. En daar wringt de schoen. Van te voren weet je nooit of een belegging winst of verlies zal opleveren.

Op de vraag wat de belangrijkste regels van beleggen zijn, antwoordde Warren Buffett ooit in een interview:

 ●  Regel № 1: Verlies nooit geld

 ●  Regel № 2: Vergeet nooit regel № 1

En Buffett kan het weten. Volgens de miljardairindex van Bloomberg is de succesvolle belegger één van de rijkste mensen op aarde. Hij vergaarde een vermogen met het klassieke waardebeleggen, waar de nadruk ligt op zwaar ondergewaardeerde aandelen. Ook als de methode die Buffett volgt niet de uwe is, zit er toch een kern van waarheid in. Meedoen is belangrijker dan winnen, is een mooie Olympische gedachte, maar op de financiële markten gaat het om de knikkers, niet het spel.

Op zich is op tijd verkopen belangrijker dan op tijd kopen. Als de beurs even tegenzit, moet je echter niet meteen je aandelen verkopen, maar wie te lang wacht om zijn winst te verzilveren loopt onnodig verliezen op. Door de wol geverfde beleggers weten: wie niet waagt, blijft maagd en wie te lang wacht, wordt verkracht. Dat impliceert dat je ook moet durven te beleggen.

Wie vijf jaar geleden op het dieptepunt van 9 maart 2009 het aandurfde en aandelen van de AEX kocht, is nu honderd procent rijker. De belegger die op 5 september 2000, de dag van de all-time high, instapte, kijkt immer nog tegen een verlies van 25 procent aan. Het zal je maar net overkomen dat je vanaf het hoogtepunt start met beleggen.

Op zich berust beleggen op de simpele regel van laag kopen en hoog verkopen. Dat is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. In de praktijk weet je nooit wat hoog en wat laag is. Waarderingsmaatstaven zoals de koers-winstverhouding, het dividendrendement of de Shiller PE zijn enkel maar richtsnoeren en wat hoog staat, kan altijd nog hoger en andersom.

Als je in de gelukkige situatie verkeert, dat je binnenkort over een grote geldsom zult beschikken, dan mag je – mits je een goed gespreide beleggingsportefeuille aanhoudt – meteen vol instappen. Als onervaren of voorzichtige belegger moet je zeker niet eerst gaan sparen vooraleer je met beleggen start. Tegen de tijd dat je een vermogen bijeen hebt gesprokkeld, is er veel winst aan je voorbijgegaan.

Het spreiden in de tijd is geschikt voor beleggers met een kleine beurs. Als je elke maand of elk halfjaar voor 100 of 600 euro aandelen koopt, bouw je sneller vermogen op dan iemand die elke drie of vijf jaar 3600 of 6000 euro in aandelen investeert.

Wie beetje bij beetje aandelen koopt, loopt in een stijgende markt wel rendement mis en zal ironisch genoeg de markt outperformen als de beurs daalt. Mits je temidden van een beurskrach of gedurende langdurige koersdalingen het emotioneel kunt opbrengen om telkens weer aandelen bij te kopen.

Beleggen is op zich niet moeilijk. Je koopt aandelen en na verloop van tijd verkoop je ze met winst. En daar wringt de schoen. Van te voren weet je nooit of een belegging winst of verlies zal opleveren.

Op de vraag wat de belangrijkste regels van beleggen zijn, antwoordde Warren Buffett ooit in een interview:

 ●  Regel № 1: Verlies nooit geld

 ●  Regel № 2: Vergeet nooit regel № 1

En Buffett kan het weten. Volgens de miljardairindex van Bloomberg is de succesvolle belegger één van de rijkste mensen op aarde. Hij vergaarde een vermogen met het klassieke waardebeleggen, waar de nadruk ligt op zwaar ondergewaardeerde aandelen. Ook als de methode die Buffett volgt niet de uwe is, zit er toch een kern van waarheid in. Meedoen is belangrijker dan winnen, is een mooie Olympische gedachte, maar op de financiële markten gaat het om de knikkers, niet het spel.

Op zich is op tijd verkopen belangrijker dan op tijd kopen. Als de beurs even tegenzit, moet je echter niet meteen je aandelen verkopen, maar wie te lang wacht om zijn winst te verzilveren loopt onnodig verliezen op. Door de wol geverfde beleggers weten: wie niet waagt, blijft maagd en wie te lang wacht, wordt verkracht. Dat impliceert dat je ook moet durven te beleggen.

Wie vijf jaar geleden op het dieptepunt van 9 maart 2009 het aandurfde en aandelen van de AEX kocht, is nu honderd procent rijker. De belegger die op 5 september 2000, de dag van de all-time high, instapte, kijkt immer nog tegen een verlies van 25 procent aan. Het zal je maar net overkomen dat je vanaf het hoogtepunt start met beleggen.

Op zich berust beleggen op de simpele regel van laag kopen en hoog verkopen. Dat is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. In de praktijk weet je nooit wat hoog en wat laag is. Waarderingsmaatstaven zoals de koers-winstverhouding, het dividendrendement of de Shiller PE zijn enkel maar richtsnoeren en wat hoog staat, kan altijd nog hoger en andersom.

Als je in de gelukkige situatie verkeert, dat je binnenkort over een grote geldsom zult beschikken, dan mag je – mits je een goed gespreide beleggingsportefeuille aanhoudt – meteen vol instappen. Als onervaren of voorzichtige belegger moet je zeker niet eerst gaan sparen vooraleer je met beleggen start. Tegen de tijd dat je een vermogen bijeen hebt gesprokkeld, is er veel winst aan je voorbijgegaan.

Het spreiden in de tijd is geschikt voor beleggers met een kleine beurs. Als je elke maand of elk halfjaar voor 100 of 600 euro aandelen koopt, bouw je sneller vermogen op dan iemand die elke drie of vijf jaar 3600 of 6000 euro in aandelen investeert.

Wie beetje bij beetje aandelen koopt, loopt in een stijgende markt wel rendement mis en zal ironisch genoeg de markt outperformen als de beurs daalt. Mits je temidden van een beurskrach of gedurende langdurige koersdalingen het emotioneel kunt opbrengen om telkens weer aandelen bij te kopen.