Buy of bye, bye America?
Europese aandelen zijn aantrekkelijk. Daar zijn experts het over eens. Maar hoe zit met Wall Street? De S&P 500 noteert op een all-time-high, mag je Amerikaanse aandelen nog kopen of moet je ze wel verkopen?
De koers-winstverhouding helpt beleggers om bij aandelen het kaf van het koren te scheiden. Het geeft aan hoeveel keer beleggers de jaarwinst betalen. In zijn algemeenheid geldt wie duur koopt, moet rekening houden met lage rendementen.
Het verhoudingsgetal van de koers en de winst is een gemakkelijke maat om te bepalen of aandelen(markten) goedkoop of duur zijn. Bij een koers-winstverhouding van 25 strijk je ludiek gesteld evenveel rente op als op een bankrekening van 4 procent. Een koers-winstverhouding van 25 betekent ook dat u uw investering in 25 jaar terugverdient. Bij een koers-winstverhouding van 5 lonkt een rendement van 20 procent. Dat is veel, maar een k/w van 5 betekent ook dat de investering in 5 jaar wordt terugverdiend. Dat is snel en dus goedkoop.
Shiller PE
De huidige koers-winstverhouding van de S&P 500 bedraagt 16,9. Dat ligt in lijn met het 10-jaars gemiddelde van 16,3. Bovendien zijn Amerikaanse aandelen volgens de regel van 20 goedkoop. Zolang de som van de koers-winstverhouding en de inflatie lager is dan 20 zijn aandelen op lange termijn interessant. Met de huidige inflatie mag volgens de regel van 20 de actuele koers-winstverhouding doorstijgen tot 18,2, vooraleer aandelen op Wall Street stevig aan de prijs zijn.
Wie echter naar de Shiller PE kijkt, een door de tijd heen voor inflatie gecorrigeerde koers-winstverhouding, ziet dat aandelen vanuit fundamenteel oogpunt duur zijn. In vergelijking met het historische gemiddelde is de actuele koers-winstverhouding van 25,3 bijzonder hoog, maar in feite moet je koers-winstverhoudingen in perspectief plaatsen – bij voorkeur met de kapitaalmarktrente.
Fed-model
Het Fed-model vergelijkt de rente op Amerikaanse staatsobligaties met de omgekeerde koers-winstverhouding van aandelen. Als de reciproque van de koers gedeeld door de winst hoger is dan het rendement op staatsobligaties dan verdienen aandelen de voorkeur.
Ceteris paribus geldt hoe lager, hoe beter, maar bij een koers-winstverhouding van 10 moeten staatspapieren (of spaarrekeningen) minimaal 10 procent rente bieden om aantrekkelijk te zijn. Bij de huidige koers-winstverhouding van 16,9 moeten Amerikaanse staatsobligaties minimaal een couponrente van 5,92 procent betalen om het pleit in hun voordeel te beslechten. Daar Washington momenteel 2,50 procent rente betaalt, zijn Amerikaanse aandelen goedkoop zolang de koers-winstverhouding lager is dan 40.
Kopen of verkopen
In zijn algemeenheid zijn Amerikaanse aandelen nog altijd aantrekkelijk, ook al rijgt de S&P 500 de records aaneen. Dinsdag (22 oktober) zette de index nog zijn 27ste hoogterecord van het jaar neer. Bovendien als je naar de koers-winstverhouding kijkt van de all-time-highs in maart 2000 en oktober 2007 dan lijkt de koers-winstverhouding van 16,9 ook niet overdreven.
Op de beurs is de trend je vriend. Een trend is een trend tot aan zijn end. Het is geen wet van Meden en Perzen, maar als de small-caps het laten afweten, dan is de hausse op de aandelenmarkten geen lang leven beschoren. En het kleine grut (S&P 600) boekte dinsdag zijn 62ste all-time-high in 2013. Zodra de S&P 500 doorstijgt zonder dat de S&P 600 nieuwe hoogterecords neerzet dan is dat een teken aan de wand, tijd om winst te nemen.
De koers-winstverhouding helpt beleggers om bij aandelen het kaf van het koren te scheiden. Het geeft aan hoeveel keer beleggers de jaarwinst betalen. In zijn algemeenheid geldt wie duur koopt, moet rekening houden met lage rendementen.
Het verhoudingsgetal van de koers en de winst is een gemakkelijke maat om te bepalen of aandelen(markten) goedkoop of duur zijn. Bij een koers-winstverhouding van 25 strijk je ludiek gesteld evenveel rente op als op een bankrekening van 4 procent. Een koers-winstverhouding van 25 betekent ook dat u uw investering in 25 jaar terugverdient. Bij een koers-winstverhouding van 5 lonkt een rendement van 20 procent. Dat is veel, maar een k/w van 5 betekent ook dat de investering in 5 jaar wordt terugverdiend. Dat is snel en dus goedkoop.
Shiller PE
De huidige koers-winstverhouding van de S&P 500 bedraagt 16,9. Dat ligt in lijn met het 10-jaars gemiddelde van 16,3. Bovendien zijn Amerikaanse aandelen volgens de regel van 20 goedkoop. Zolang de som van de koers-winstverhouding en de inflatie lager is dan 20 zijn aandelen op lange termijn interessant. Met de huidige inflatie mag volgens de regel van 20 de actuele koers-winstverhouding doorstijgen tot 18,2, vooraleer aandelen op Wall Street stevig aan de prijs zijn.
Wie echter naar de Shiller PE kijkt, een door de tijd heen voor inflatie gecorrigeerde koers-winstverhouding, ziet dat aandelen vanuit fundamenteel oogpunt duur zijn. In vergelijking met het historische gemiddelde is de actuele koers-winstverhouding van 25,3 bijzonder hoog, maar in feite moet je koers-winstverhoudingen in perspectief plaatsen – bij voorkeur met de kapitaalmarktrente.
Fed-model
Het Fed-model vergelijkt de rente op Amerikaanse staatsobligaties met de omgekeerde koers-winstverhouding van aandelen. Als de reciproque van de koers gedeeld door de winst hoger is dan het rendement op staatsobligaties dan verdienen aandelen de voorkeur.
Ceteris paribus geldt hoe lager, hoe beter, maar bij een koers-winstverhouding van 10 moeten staatspapieren (of spaarrekeningen) minimaal 10 procent rente bieden om aantrekkelijk te zijn. Bij de huidige koers-winstverhouding van 16,9 moeten Amerikaanse staatsobligaties minimaal een couponrente van 5,92 procent betalen om het pleit in hun voordeel te beslechten. Daar Washington momenteel 2,50 procent rente betaalt, zijn Amerikaanse aandelen goedkoop zolang de koers-winstverhouding lager is dan 40.
Kopen of verkopen
In zijn algemeenheid zijn Amerikaanse aandelen nog altijd aantrekkelijk, ook al rijgt de S&P 500 de records aaneen. Dinsdag (22 oktober) zette de index nog zijn 27ste hoogterecord van het jaar neer. Bovendien als je naar de koers-winstverhouding kijkt van de all-time-highs in maart 2000 en oktober 2007 dan lijkt de koers-winstverhouding van 16,9 ook niet overdreven.
Op de beurs is de trend je vriend. Een trend is een trend tot aan zijn end. Het is geen wet van Meden en Perzen, maar als de small-caps het laten afweten, dan is de hausse op de aandelenmarkten geen lang leven beschoren. En het kleine grut (S&P 600) boekte dinsdag zijn 62ste all-time-high in 2013. Zodra de S&P 500 doorstijgt zonder dat de S&P 600 nieuwe hoogterecords neerzet dan is dat een teken aan de wand, tijd om winst te nemen.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.